Edda Sæmundar prests hins fróða. Nú að nýju skrifuð af Árna Böðvarssyni, anno 1743. Edda Íslendinga. Samanskrifuð af spakvitrum Íslands fræðimeistara, Snorra Sturlusyni, með ágætum formála Guðmundar Andréssonar. Nú að nýju skrifuð af Árna Böðvarssyni, anno 1743.
„Edda Íslendinga“
Fyrir aftan Eddu-efnið er viðbótarefni.
Formálar, Gylfaginning og um Snorra Sturluson.
„Formáli Snorra-Eddu samsettur af Guðmundi Andréssyni“
„Þrennar finnast meiningar um það hvaðan Eddunafn hafi sín rök …“
„… eftir fyrirsögn og formála sjálfs authoris Eddu, Snorra Sturlusonar“
„Edda Islandorum Anno Christi M.CC.XV. Primum conscripta per Snorronem Sturlæ. Filium Nomophylacem. Hvað Edda sé“
„Edda er íþrótt af forndiktuðum fróðra manna dæmisögum og margfundnum heitum hlutanna, …“
„… birtast með þeim formála eður Pologo sem eftir fylgir.“
„Almáttugur Guð skapaði í upphafi himin og jörð og alla þá hluti sem þeim fylgja … “
„… að þeirra tunga Asíumanna varð eigin tunga um öll þessi lönd.“
„Gylfaginning kap. 1 eður dæmisaga“
„Gylfi kóngur réð þar löndum er nú heitir Svíþjóð …“
„… svo sem sjá má og læra í seinna parti þessarar bókar, sem hér eftir fylgir.“
Fyrir neðan hefur verið skrifað með blýanti með seinni tíma hendi (sjá blað 52r).
„Snorre Sturlæ Filius natus eft.“
„Anno Christi 1179 …“
„… cui nomen erat Urækia.“
Kenningar, fornvísur.
„Um kenningar“
„Í hinum fyrra partinum voru ritaðar þær frásögur af hvörjum teknar eru að fornu og nýju …“
„… Þang eður þara má kenna gras eður skóg sjóar eður fjöru eður skerja. Item eng sjóar. Fínís. Fínis.“
„Nú eru kenningar hér skrifaðar en kunni nokkuð til að vanta má síðar inn setja. Enda eg svo þessa bók þann 19. january anno 1743. Árni Böðvarsson.“
Skrifaraklausan er á blaði 76r.
Á blað 77v sem annars er autt er skrifað: Þessa bók á eg undirskrifaður með réttu og hún er mér heimiluð af hennar réttum eiganda mr. Jóni Sigurðssyni, Hörðubóli þann 12. júní 1832 […] J. Grímsson.Þessa bók Snorra- og Sæmundar-Eddur á eg undirskrifaður, J Grímsson 1832.
„Edda Sæmundar prests hins fróða“
Blað eða blöð virðast hafa glatast á milli blaða 132v-133r
„Hér segir fyrst um ætt Óðins frá Trojumönnum“
„Hér uppskrifast ásar og ásynjur“
„Hér skrifast nöfn heiðingjanna …“
„Nornanöfn“
„Dverganöfn“
„Síðan teljast sverðaheiti“
„Skrifa verður skipaheiti“
„Síðan teiknast sjókenningar“
„Þetta eru heiti á sjó“
„Kenningar má finna í síðari parti Snorra-Eddu. Byrjast því partar eður kvæði þessarar bókar sem eftir fylgja.“
(Skrifaraklausan er á blaði 82r).
Heiti Óðins, ása og ásynja, goða og gyðja, nöfn dverga, skipa og sjávarheiti eru upplistuð í ofangreindum köflum; um heitin ásamt kenningum er fjallað í Skáldskaparmálum Snorra-Eddu.
Svohljóðandi efnisyfirlit er á blaði 82v: Þetta eru partar eður Capita Sæmundar-Eddu sem eftir fylgja: Völuspá, Hávamál, Vafþrúðnismál, Grímnismál, Skírnisför, Hárbarsljóð [sic], Þór dró Miðgarðsorm eður Hymiskviða, Lokasenna, Þrymskviða eður Hamarsheimt, Alvísmál, Frá Sigurði, Regin og Hnikar, Heilræði Brynhildar við Sigurð, Brynhildur reið Selveg, Frá dauða Fáfnis, Hyndluljóð hin gömlu, Gátur Gests blinda / getspeki Heiðreks kóngs, Gróuljóð, Fjölvinsmál, Bjargbúaþáttur.
„Hávamál en gömlu með þeirra appendice rúnacapitula af sjálfum Óðni kóngi ort og samsett“
Alls 165 erindi (138+27 (rúnakapituli)).
Lausamálskaflar eru meðfylgjandi kvæðinu í upphafi þess og lok.
„För Skírnis“
Lausamálskaflar eru í upphafi kvæðis og á milli vísna á tveimur - þremur stöðum.
„Harbarsljóð“
Lausamálskafli er í upphafi kvæðis.
Lausamálskaflar eru í upphafi og lok kvæðis sem og á milli erinda á þremur stöðum.
„Frá Regin og Sigurði Fáfnisbana“
„Kominn er hingað sonur Sigmundar…“
„… og Hugin gladdi.“
Aðeins hluti kvæðisins, þ.e. erindi 13 og erindi 16-26 (sjá Eddukvæði útgáfa Gísla Sigurðssonar 1999: 202-206). Skrifari hefur aðlagað efnið eða í forriti hans hafa efnistök verið með þeim hætti að lausamáli virðist á sinn hátt ætlað að gefa frekari skýringu á því sem fyrr er frá greint í kvæðinu.
Aðeins hluti kvæðisins, hefst í 5. erindi (sbr. Eddukvæði útgáfa Gísla Sigurðssonar 1999: 221-228). Niðurlag í lausu máli.
„Guðrúnarkviða“
Lausamálskafli er á undan og á eftir kvæðinu.
„Frá dauða Fáfnis“
„Þetta hefði átt að skrifast fyrri.“
Skrifaraklausan er á blaði 126r.
Lausamálskafli er við upphaf kvæðisins. Kvæðið er ekki að fullu upp skrifað. Uppskriftinni lýkur við upphaf 23. erindis (sbr. Eddukvæði útgáfa Gísla Sigurðssonar 1999: 212, en þar eru erindin 44 (bls.208-218). Neðst á blaði 126v er eyða fyrir nokkrar línur.
„Formáli að getspeki Heiðreks kóngs“
„Heiðrekur hét kóngur ágætur …“
„… Þá mælti Gestur:“
„Gróuljóð er hún gól syni sínum áður en það Óðinn í helju hvarf og hún var dauð“
„Vaki þú Gróa / vaki þú góð kona …“
„… meðan þú mín orð of manst.“
Fyrri hluti Svipdagsmála; Fjölsvinnsmál eru talin til síðari hlutans (sjá lið 2.22)
„Vegtamskviða“
„Senn voru æsir á þingi allir…“
„… Hvað er manna, það mér ókunnra er mér hefir aukið erfitt …“
Kvæðið endar hér óheilt og það vantar í kvæðið frá fjórða vísuorði í fimmta erindi og til loka þess (í útgáfu Finns Jónssonar 1905, eru erindin fjórtán (bls. 169-173).
„Gífur heitir / en Gere annar …“
„… nú er það satt / að við slíta skulum / ævialdri saman.“
Vantar framan af kvæðinu sem hefst skv. útgáfu Finns Jónssonar (1905) í hdr. í fjórtánda erindi (sjá bls. 213-221, Finnur Jónsson).
„Nú erum komnar / til kóngs húsa …“
„… hafa fullstaðið / fljóð að moldri [sic?].“
„Bjargbúaþáttur“
Á eftir stuttum inngangskafla í lausu máli er dróttkveðið kvæði, oftast nefnt Hallmundarkviða og fylgja skýringar með. Í annarri gerð þáttarins þar sem vísurnar eru skrifaðar upp án skýringa (sbr. AM 564 a 4to) er lausamálsfrásögn sem er lengri og kvæðið er án skýringa (sjá nánar umfjöllun Þórhalls Vilmundarsonar 1991, Íslenzk fornrit XIII )
„Það er efni þessarar frásögu …“
„… Hellir þessi fannst aldrei síðan.“
„Hrynur að heiða fenri …“
„… ónyt, mikið víti / onyt, mikið víti.“
Fyrir neðan lokavísuna, eins og aðrar vísur kviðunnar, er útlegging hennar.
„Kvæði Egils Skallagrímssonar er hann kallaði Sonartorrek [sic]“
„Mjög erum tregt / tungu að hræra …“
„… og óhryggur / heljar bíða.“
„Kvæði Egils Skallagrímssonar nær hann leysti höfuð sitt á Norðymbralandi, anno 934. Eyrekur blóðöx og hirð hans heyrði á.“
„Vestur fór eg um ver…“
„… vagna vára / eður vili tára.“
„Drápan er skrifuð eftir Runica Wormi.“
(Skrifaraklausan er á blaði 141r).
„Ragnars kviða loðbrókar, skrifuð eftir Runica Wormi.“
„Hjuggum vér með hjörvi …“
„… læjandi skal eg deyja.“
„Endir Loðbrókarkviðu“
(Skrifaraklausan er á blaði 144v). Fyrir neðan skrifaraklausuna stendur með annarri hendi: Þessi kviða kallast réttar Krákumál.
Efst á blaði 144r má hugsanlega lesa Úr sögu Hákons konungs gamla. Þetta er þó illlæsilegt þar sem fyrirsögn er skert vegna afskurðar blaðsins. Meðal þess sem þarna er að finna er kveðskapur Sturlu Þórðarsonar um hernað Hákons í Vermalandi, kvæði úr Orkneyingasögu o.fl.
„Deilur nokkrar“
„Þessar deilur skrifaði eg eftir gamalli skræðu en veit ei hvert að öllu réttar eru. Anno 1748 A: B: S:“
Efnið virðist tengjast merkingu rúnanna. (Skrifararklausan er á blaði 148v).
„Þornaddarþula“
„Hlýði fólk fræði mínu á meðan ég set sök mína í sleða …“
„… vinstra fæti, fótur úr feitleika. Fallið höfuð úr tönn.“
Eitt elsta þekkta hdr. þulunnar (sbr. Einar G. Pétursson, Gripla XVIII)
„Sólarljóð Sæmundar prests hins fróða“
„Óvinum þínum trú þú aldreigi …“
„… hinum líkn en lifa.“
Tuttugu og þrjú kver. Blöð 1 og 2 (titilsíður) eru stök.
Að mestu með hendi Árna Böðvarssonar, fljótaskrift og kansellískrift.
Á blöðum 150r-153v er þó hugsanlega önnur hönd.
Rauður rammi er um leturflöt og tvöfaldur um titilsíður.
Fyrirsagnir eru með blekfylltum stöfum og upphafsstafir eru einnig blekfylltir (sbr. 3r).
Bókahnútur eða ígildi bókahnúts, þ.e. skreyting við niðurlag texta (sjá t.d. blöð 52v og 106v).
Band (205 mm x 165 mm x 43 mm) er nýlegt, klætt grænu leðri. Kjölur er þrykktur. Saurblöð eru ný, tvö hvoru megin, (annað tveggja úr japanspappír).
Seðill með upplýsingum um gefanda og feril.
Upplýsingar um fyrri eigendur má fá í handriti: Á blaði 2v stendur: Þessa bók heimila eg Mr. Jóni Grímssyni til eignar þann 12. júní 1832. Til merkis mitt nafn Jón Sigurðsson. Fyrir neðan hefur J.Grímsson að því er virðist, kvittað fyrir móttöku. Á blað 77v er skrifað: Þessa bók á ég undirskrifaður með réttu og hún er mér heimiluð af hennar réttum eiganda mr. Jóni Sigurðssyni, Hörðubóli þann 12. júní 1832. Testerar J. Grímsson. Og örlítið neðar á sama blaði: Þessa bók Snorra og Sæmdundar-Eddur á ég undirskrifaður J. Grímsson. Á blað 152v er skrifað: Sölvason frá Löngumýri gefur Daníel Kristjáni þessa bók 1898.
Að því er fram kemur á seðli hefur handritið verið keypt af bóksala í Ísrael af gefanda handritsins Erni Arnar ræðismanni og fjölskyldu hans.