„Saga af Hrafnkeli goða.“
„[Þ]að var á dögum Haralds konungs hins hárfagra …“
„… og þóttu miklir menn fyrir sér og lýkur hér frá Hrafnkeli að segja.“
„Saga af Gunnari Keldugnúpsfífli.“
„[Þ]orgrímur hét maður sem bjó þar sem nú heitir á Hörgslandi …“
„… er frá þeim komin mikil ætt. Þóttu það allt vera miklir menn fyrir sér.“
Og lýkur hér með sögu af Gunnari Keldugnúpsfífli.
„Sagan af Gunnari Þiðrandabana.“
„[K]etill hét maður og var kallaður þrymur …“
„… og var hann í Noregi til elli ævi sinnar. Lýkur hér með sögu Gunnars.“
„Saga af Þorsteini stangarhögg.“
„[M]aður nefnist Þórarinn er bjó í Sunnudal …“
„… Hefur margt manna frá þeim komið og lýkur þar frá þeim að segja.“
„Saga af Þorsteini forvitna.“
„[Þ]orsteinn hét maður, íslenskur …“
„… og skildust þeir Þorsteinn með hinni mestu vináttu.“
Og lýkur hér af Þorsteini forvitna að segja.
„Saga af Þorsteini fróða.“
„[Í] Austjörðum óx upp sá maður er Þorsteinn hét …“
„… og var jafnan með konungi. Lýkur svo þessum söguþætti.“
„Saga af Þorsteini hvíta.“
„[M]aður hét Ölvir hinn hinn(!) hvíti …“
„… og varð úr fullur fjandskapur sem segir í Vopnfirðingasögu. “
Og lýkur hér sögu Þorsteins hins hvíta.
„Saga af Þorsteini suðurfara.“
„[Þ]orsteinn hét maður austfirskur að ætt …“
„… að duga þér. Konungur var vel …“
Niðurlag sögunnar vantar. Hugsanlega um eyðu í forriti að ræða þar sem blöð 19-20 eru auð.
„Söguþáttur Jökuls Búasonar“
„[J]ökli þótti nú svo illt verk sitt …“
„… og lýkur svo frá honum að segja.“
„Saga af Ormi Stórólfssyni.“
„[H]ængur hét maður, son Ketils Naumdæla en móðir hét Hrafnhildur …“
„… og þótti æ hinn mesti maður og varð ellidauður og hélt vel trú sína. Og lýkur svo frá honum að segja. “
Blöð 27r-28v eru auð.
„Bárðar saga“
„Dumbur hefur kóngur heitið …“
„… Ekki er þess getið að Gestur Bárðarson hafi nokkur börn átt. “
Og lýkur hér sögu Bárðar Snæfellsáss og Gests sonar hans.
„Hér hefst Laxdælinga saga“
„[K]etill flatnefur hét maður, sonur Bjarnar bunu …“
„… Þorkell Gellisson var hið mesta nytmenni og var sagður manna fróðastur og lýkur þar nú sögum þessum.“
Sagan endar í 78. kafla, sbr. útgáfu sögunnar, og er það í samræmi við niðurlag í Z-gerð Laxdælu. Í Y-gerð endar Laxdæla með Bollaþætti (sbr. Einar Ólafur Sveinsson; Íslenzk fornrit V. 1934: lxxii-lxxvi. ).
„Hér byrjar sögu af Kveldúlfi“
„Úlfur hét maður og var Bjálfason …“
„… þá er Ólafur konungur Tryggvason féll. Skúli hafði átt í orustum sjö bardaga.“
„Hér hefst Þórsnesinga saga sem öðru nafni kallast Eyrbyggja“
„[K]etill flatnefur hét hersir einn í Noregi …“
„… voru þau bein öll þá grafin niður þar sem nú stendur kirkjan.“
Og lýkur hér nú sögu Þórsnesinga og Eyrbyggja.
Blöð 113r-113v eru auð.
„Hér byrja(!) saga Vatnsdæla“
„[M]aður er nefndur Ketill og var kallaður þrymur …“
„… og hélt vel trú sína fram um ævi og ellidaga.“
Í Íslenzkum fornritum VIII er þetta niðurlag í samræmi við niðurlag 46. kafla sögunnar en kaflarnir eru þar alls 47 (1939:126).
„[M]aður hét Þorsteinn höfði …“
„… svo þeim Illuga, og Birni, 000 fór og til Ölvers með.“
Af fyrirsögn er einungis tilfært orðið Skutu.
„Söguþáttur af Vallna-Ljót“
„[S]igurður hét maður. Hann var son Karls hins rauða …“
„… Hélt Guðmundur virðingu sinni allt til dauðadags og lýkur þar þessari sögu.“
Pappír með vatnsmerkjum.
Aðalmerki 1 (par) (IS5000-02-0158_20r), bl. 5, 7, 13, 15, 20, 29, 35, 38, 40, 129-130. Stærð: 55 x 62 mm, fjarlægð á milli vatnslína á báðum megin vatnsmerkisins: 52 mm.
Ekkert mótmerki.
Notað frá 1630 til 1675.Aðalmerki 2 (par) (IS5000-02-0158_59v), bl. 57, 59-60, 65-66, 111. Stærð: 36 x 48 mm, fjarlægð á milli vatnslína á báðum megin vatnsmerkisins: 24 mm.
Ekkert mótmerki.
Notað frá 1630 til 1675.Aðalmerki 3 (par) (IS5000-02-0158_50r), bl. 50. Stærð: 117 x 53 mm, fjarlægð á milli vatnslína á báðum megin vatnsmerkisins: 51 mm.
Mótmerki 3 (par) (IS5000-02-0158_47v), bl. 47. Stærð: 29 x 11 mm, fjarlægð á milli vatnslína á báðum megin vatnsmerkisins: 27 mm.
Notað frá 1630 til 1675.Ekkert mótmerki.
Notað frá 1630 til 1675.Ekkert mótmerki.
Notað frá 1630 til 1675.Aðalmerki 6 (par) (IS5000-02-0158_136r), bl. 136-137. Stærð: 70 x 53 mm, fjarlægð á milli vatnslína á báðum megin vatnsmerkisins: 50 mm.
Ekkert mótmerki.
Notað frá 1630 til 1675.
20 kver.
Band frá 1971 (302 null x 220 null x 47 null). Strigi er á kili og hornum, strigaklæðning. Saumað á falskan kjöl.
Í eldra bandi voru spjöld og kjölur klædd bókfelli úr latnesku helgisiðahandriti með nótum.
Handritið er skrifað á Íslandi og er tímasett til miðrar 17. aldar í Katalog I , bls. 83, en virkt skriftartímabil skrifara var ca 1630-1675.
Það var áður hluti af stærri bók (sbr. seðil). Í þeirri bók voru einnig að öllum líkindum AM 121 fol., AM 181 a-h fol., AM 181 k-l fol. og AM 204 fol. (sbr. JS 409 4to ).
Bókin sem handritið tilheyrði var í eigu skrifarans, sr. Þorsteins Björnssonar, og síðar Sigurðar Björnssonar lögmanns (sbr. seðil).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 27. mars 1974.
Kålund gekk frá handritinu til skráningar í desember 1885, Katalog I; bls. 111-112 (nr. 194), DKÞ grunnskráði 24. júní 2002, VH skráði handritið samkvæmt TEIP5 reglum 4-5. desember 2008; yfirfór skráningu í september 2008; lagfærði í nóvember 2010. ÞÓS skráði 22. júní 2020. EM uppfærði vatnsmerkin 29. maí 2023 og kveraskipan 5. júní 2023.
Viðgert og bundið af Birgitte Dall í september 1971.
Svart-hvítar ljósmyndir á Det Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn.