Skráningarfærsla handrits

• Aðalmerki: Skjaldarmerki Amsterdam (bl. 1, 2, 7, 8, 10, 12, 13, 15).

Blaðmerking með blýanti 1-16, síðari tíma viðbót.

Leifar af eldri blaðsíðumerkingu með svörtu bleki 55-86 (framhald af AM 585 a 4to).

Tvö kver:

• Kver I: bl. 1-8 (1+8, 2+7, 3+6, 4+5), 4 tvinn.
• Kver II: bl. 9-16 (9+16, 10+15, 11+14, 12+13), 4 tvinn.

• Eindálka.
• Letur flötur er 175 mm x 125 mm.
• Línufjöldi er 30-32.
• Kaflatal á spássíum.
• Griporð, pennaflúruð.

• Blöð óhrein og dökk.
• Jaðar er dekkri en blöðin sjálf.
• Dökkur blettur á efri spássíu, nær miðju, á öllum blöðum.

Með hendi Jóns Þórðarsonar, kansellískrift, griporð í fljótaskrift (sbr. Stegmann 2018, bls. 170; sjá einnig Agnete Loth 1978, bls. 40).

Upphafsstafir skreyttir (allt að 6 línum), sumir með blómaskreytingum. Stafurinn „Þ“ bl. 1r: andlit með skegg.

Á bl. 1r, fyrirsögn og efsta lína dreginn hærri og með annari skriftartegund.

Skreyting við eða umhverfis griporð.

Á bl. 14v eru spássíugreinar, erfitt að lesa þar sem blek hefur dofnað.

Handritið var skrifað á Íslandi árið 1688 (sjá skrifaraklausu og  Katalog I, bls. 746).

Það var áður hluti af stærri bók (sbr. AM 585 a 4to). Í þeirri bók voru einnig blöð sem nú eru í AM 536 4to, AM 585 a 4to, AM 345 4to AM 585 c 4to, AM 585 d 4to og AM 585 e 4to (sjá Stegmann 2018, bls. 165-171).

Jón Jónsson erfði stóra handritið, sem blöðin tilheyrðu, eftir föður sinn og skrifara Jón Þórðarson.

Árið 1710, gaf Markús Bergsson Árna Magnússyni stóra handritið, sem síðan endurraðaði því (Stegmann 2018, bls. 171-178). Það er ekki vitað hvernig handritið kom til Markúsar, en í athugasemdum sínum, nefnir Árni að Sigmundur Sæmundsson er sagður hafa verið fyrri eigandi. (Sjá AM 435 a 4to, bl. 82r).

Árið 1730 voru blöðin hluti af No 585 in 4to (sbr. AM 456 fol., bl. 23v).

Stofnun Árna Magnússonar tók við handritinu 30. nóvember 1982.

• Svart-hvítar ljósmyndir á Det Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn.
• Svart-hvítar ljósmyndir á Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi, sem keypti þær af Arne Mann Nielsen í nóvember 1979.