„… sýna hversu mikið göfugmenni …“
„ … og hið mesta stórmenni í skapi …“
Um helmingur ytri dálks er skorinn burt.
„… [giftu]maður og mun oft verða þinnar …“
„… þá er hann gekk inn í búðina …“
Nokkrir bókstafir meðfram jaðri innri spássíu eru skornir burt. Blaðið er í plastvasa í bandinu.
„… Sæmundur hinn fróði átti… “
„… Snorri Þórðar[son] var faðir Þórðar…“
Blað 3v er illlæsilegt.
„… Einars fóstbróður …“
„… og spurði því hann gerði honum slíkan …“
Blað 4 er slitið og skemmt, innra horn að ofan er rifið af; það er laust í bandinu.
„… trau[sts] á menn með fégjöfum til liðveislu …“
„… við þeirri konu er Helga hét …“
„… en þá hélt maður á reipi hverju …“
„… hann biður Guðmund fara …“
„… og vildu [nauð]ga hann til sag[na] …“
„… og var heima nokkra stund …“
„… aðra fyrri og lofaði Guðmundur það …“
„… En ég skal velja mann til … “
Blaðið er laust í bandinu.
„… ger[ir] orð Kolbeini …“
„… um myrginn. Þá gengu …“
Einungis efri helmingur blaðs.
„Galt Þórður þá XI tigi .c.“
„Í engum ráðum eður vitorði verið með Ólafi.“
„… drengjum áheyrilig boð …“
„… Þórður Henriksson, Högni Halldórsson bö[ð] …“
Einungis innri dálkur.
„… [Ó]rækja var nú í Vatnsfirði …“
„… og höfðu látið skafa …“
Nokkrir bókstafir meðfram jaðri innri spássíu eru skornir burt. Blaðið er í plastvasa í bandinu.
„… yfir landinu hafði hafði (!) Hákon konungur …“
„… til búðar. Tók Guðmundur …“
„… þá menn upp teknir …“
„… Eftir þetta fór Þuríður til … “
Einungis hluti innri dálks.
„… tóku þá meðal göngur …“
„… og margt kom við …“
Meginhluti ytri dálks er skorinn burt. Síðustu orðin eru næstum ólæsileg.
„… gengu þeir Þorgeir og Þorgils til laugar …“
„… og bað hann koma …“
„… vetri fyrr en þetta var … “
„… hjó hann með sverði í höfuðið …“
Blaðið er götótt og helmingur ytri dálks skorinn burt.>
„… komu til Þingeyra …“
„… nær LXXX … til ferðar …“
Hér og þar er skorið utan af ytri spássíu á blaði 20. Einungis tvö brot eru eftir af blaði 21, þau eru í plastvasa í bandinu. Það vantar rúmlega helming ofan af innri dálki á blaði 22, tæplega helming ofan af ytri dálki. Blaðið er fest á pappaspjald sem laust er í bandinu fyrir aftan plastvasa. Einungis hluti af innri dálki á blaði 23 er eftir. Blöð 20r-23v hafa verið notuð sem fatasnið.
„… [fra]man á brjóstið í bardaganum …“
„… vildi hann það eigi. Skildust … “
Einungis efri helmingur blaðs, mjög slitinn og dökkur. Blaðið er í plastvasa í bandinu.
„… Herra Magnús … hversu þau skildi …“
„… erkibiskups boðskap [Sneri] …“
„… á kistunni en hún var eigi um vættar höfga …“
„… svo að hann gaf eigi upp …“
Næstum allur ytri dálkur er skorinn burt.
„… [M]án[udaginn í] gagndögum lét hann …“
„… sneru öllum sínum lygðum og rang …“
„… Hér fara margar sögur saman …“
„… Mér er svo mikil forvitni á að sjá …“
„… og hafði jafnan síðan hægra ráð en áður …“
„… Þorkell var faðir Barkar …“
Einungis ytri dálkur, vantar neðan af blaðinu.
„… [K]olbeinn átti hrút þann er gersimi var í … “
„… Hákon og Hildibrandur …“
Vantar neðan af blaðinu.
Á milli fremra saurblaðs verso og blaðs 1r í handriti eru átta miðar með upplýsingum um uppruna, feril og innihald. Sjö seðlanna eru með hendi Árna Magnússonar en sá fyrsti er undirritaður: Guðbrandur.
Seðlar með hendi Árna Magnússonar. Tveir þeir fyrstu eru festir á umslag sem áður var í AM 122 a fol. Umslagið og þeir miðar sem á eftir fara eru festir sér á móttök.
Handritið er skrifað á Íslandi og tímasett til ca 1375-1400 (sbr. ONPRegistre , bls. 433), en til um 1400 í Katalog I , bls. 85.
Bókin sem blöðin tilheyrðu var hjá Árna Guðmundssyni á Bíldudal og var þar rifin sundur. Þaðan fékk Magnús Arason nokkur ótilgreind blöð sem Árni Magnússon fékk svo frá honum (sbr. seðil og AM 435 a 4to, blað 63v). Spássíugreinar og seðlar Árna veita upplýsingar um hvaðan hann fékk einstök blöð:
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 27. júní 1973.
Viðgert og bundið eftir 1957.