Fornmannasögur af i. Sigurgarði frækna og Valbrandi svikara. ii. Ketlerus keisaraefni. iii. Úlfi Uggasyni og Aríus. iv. Hálfdáni Barkarsyni og Hildigeir. v. Parmes Loðinbyrni. vi. Nikulási leikara. vii. Ambrosius og Rósamunda. viii. Sigurgarði frækna og fóstbræðrum hans Högna og Sigmundi. Skrifaðar á Hvítadal, 1871-2 G. S.
„Sagan af Sigurgarði frækna og Valbrandi svikara“
„Fyrir Englandi réði einn ágætur herra …“
„... og áttu mörg börn, syni og dætur, þó hér sé ei fleira af skrifað í þessari sögu“
„ Hvítadal þann 12. nóvember 1871 (38v). “
og endar hér með sagan af Sigurgarði frækna.
Blöð 2r-5v ásamt hálfu blaði 6r eru skrifuð með bleikum penna en síðan er skipt yfir í dökkan.
„Sagan af Ketlerus Keisaraefni“
„Fyrir Ungaría réði kóngur sá …“
„... tóku þá synir hans ríki eftir hann og þóttu nafnfrægir höfðingjar um sína tíð“
„ Enduð á Hvítadal 8. desember 1871 (104r). “
… og endar hér með sagan af Ketlerus keisara syni efni.
„Sagan af Úlfi Uggasyni og Aríusi. Fyrsti kapítuli.“
„Uggi hefur konungur heitið …“
„… og endar svo þessi saga.“
„ Á Hvítadal 24. desember 1871 (118v). “
„Sagan af Hálfdáni Barkarsyni“
„Á þeim tíma er Fylkir kóngur vór í Norvegi …“
„... en af hans framaverkum höfum vér ekki heyrt“
„ Á jóladaginn 1871 (126v). “
og endar hér þessi saga af Hálfdáni Barkarsyni.
„Sagan af Parmens Albertssyni Loðinbirni. Fyrsti kapítuli.“
„Fyrir sunnan Alpafjöll sem eru takmörk milli Valllands og Frakklands …“
„... hann fékk þangað að utan pápíska presta en var sjálfur lútherskrar trúar“
„ Hvítadal 6. janúar 1872 (157v). “
… og endum vér hér söguna af Parmes loðinbirni.
„Sagan af Nikulási leikara. Fyrsti kapítuli“
„Svo segja fróðir menn og meistarar að sá kóngur hafi ráðið fyrir Ungaría …“
„… og endar svo þessa sögu.“
„ Hvítadal 12. janúar 1872 Guðbr. Sturlaugsson (183v). “
„Sagan af Ambrosíó og Rósamundu“
„Í Norðimbralandi er liggur undir Frakklands veldi …“
„...lifðu þau hjón í mestu gleði og heimsins eftirlæti til dauðadags og þóttu hin mestu göfugmenni í því landi“
„ Hvítadal 18. janúar 1872 Guðbrandur Sturlaugsson (197r). “
og endar hér söguna af Ambrósíus og Rósamundu.
„Sagan af Sigurgarði frækna Ríkarðssyni, Herði Hundstjöl og Sigmundi Stíganda“
„Ríkarður er kóngur nefndur …“
„... en Sigurgarður varð kongur í Tartaríu og réði þar fyrir til elli“
„ Hvítadal 6. febrúar 1872 Guðbr. Sturlaugsson (224r). “
ljúkum vér svo sögunni af Sigurgarði frækna og þeim bræðrum Sigmundi Stíganda og Herði Hundstjöl.
„Rostungs vísur“
Kvæðið er einnig varðveitt í Lbs 437 8vo og SÁM 74.
„Rostungurinn fór á frón …“
„ Hvítadal 4. maí 1887 Guðbrandur Sturlaugsson (225r). “
Í handritinu er kvæðið ranglega eignað Hallgrími Péturssyni en þær upplýsingar hefur G. S. dagsett 16. nóvember 1890 (225r).
Upprunaleg blaðsíðumerking 2-445. Blað 157r og blöð 223r-224 eru ótölusett.
Með einni hendi, skrifari er Guðbrandur Sturlaugsson í Hvítadal.
Kaflanúmer og upphafslínur kafla eru á nokkrum stöðum með bleiku letri (t.d. á blöðum 17v, 19r og 20v). Einnig er fyrirsögn og upphafslínur sögunnar um Ketlerus keisaraefni bleiklitaðar (38r).
Band (205 mm x 172 mm x 28 mm): Bókaspjöld úr pappa klædd brúnum pappír með leðurkili og -hornum. Á kili er gylling og á einnig stendur þar „Riddarasögur“ með gylltum stöfum.
Ytri klæðning orðin slitin.
Handritið var skrifað í Hvítadal á Íslandi árin 1871-1890 (sbr. blöð 1r og 225r).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi fékk handritið, ásamt fleiri handritum, afhent til varðveislu 1. október 2014.