„Magnús með Guðs miskunn …“
„… en virði þó til fullra aura.“
Handritið hefur verið blaðmerkt síðar með rauðu bleki, 1-90. Aftasta blaðið er ómerkt.
Að mestu með einni hendi óþekkts skrifara, textaskrift.
Litmyndir víða, einkum í upphafsstöfum, til dæmis á bl. 1v, 2v, 14v, 24r, 84r.
Upphafsstafir í ýmsum litum, einkum rauðum og grænum, margir mikið skreyttir, t.d. á bl. 6r, 33r, 37v, 63v, 68v 77v, 81r.
Rauðritaðar fyrirsagnir.
Rauðritaðir síðutitlar.
Teikning af dýri á bl. 1r og af dýrshaus á bl. 89r, líklega hvort tveggja síðari tíma viðbót.
Band frá júlí 1936 (288 mm x 211 mm x 40 mm).
Þykk pappaspjöld klædd gráleitum pappír. Skinn á kili og hornum. Handritið liggur í öskju.
Fremsta og aftasta saurblað tilheyra bandi en tvinn úr skinni er framan við textablokkina.
Gamalt band frá 1886.
Einn seðill (162 mm x 106 mm) með hendi Árna Magnússonar festur við annað saurblað fremst, versóhlið, með upplýsingum um feril: „Þessa lögbók hefi ég 1703 fengið af magister Jóni Þorkelssyni, en honum af ekkju Jóns Magnússonar frá Eyri, 1700. Hafði Magnús Magnússon bókina gefið Jóni syni sínum og skal honum til forna hafa verið eign Jóns á Svalbarði.“
Handritið var skrifað á Íslandi. Það er tímasett til ca 1330-1340 (sjá ONPRegistre , bls. 441), en til fyrri hluta 14. aldar í Katalog I , bls. 279.
Magnús Magnússon gaf Jóni syni sínum (Jóni Magnússyni eldra mínu afanafni) handritið árið 1662, en ekkja Jóns, Ingibjörg Pálsdóttir á Eyri í Seyðisfirði, gaf það Jóni Þorkelssyni Vídalín árið 1700, en hann Árna Magnússyni 1703 (sbr. bl. 1r, seðil og AM 435 a 4to, bl. 178v-179). Sagnir í ætt eigenda herma að gamli Jón Magnússon á Svalbarði hafi átt handritið, og því nefndi Jón Sigurðsson það Svalbarðsbók (sbr. JS 409 4to).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 21. apríl 1981.