15 kver:
Band viðgert ca 1910-1920 (320 mm x 280 mm x 17 mm). Pappaspjöld klædd pappír með brúnu marmaramynstri, bókfell á kili.
Spjöld í bandinu voru áður klædd bókfelli úr latnesku handriti með nótum og lituðum upphafsstöfum. Þau blöð voru fjarlægð af Kristian Kålund og marmarapappír settur í staðinn. Blöðin úr bókfellinu eru nú í AM Access. 7 a α (Hs 1) og AM Access. 7 a β (Hs 2).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 1. nóvember 1993.
Viðgert í Kaupmannahöfn af Birgitte Dall í febrúar 1974.
„Sagan af Viga-Glúmi“
„Ingjaldur hét maður, son Helga hins magra …“
„… allra argra manna hér á Íslandi“
og lýkur hér saga Glúms.
Pappír með vatnsmerkjum (sjá fyrir ofan).
Ein hönd að mestu. Óþekktur skrifari, kansellískrift.
Pennaskreyttur upphafsstafur (ca 4 línur) á bl.: 1r.
Fyrirsagnir víðast með stærra letri og stafir stundum dálítið skreyttir.
Fyrsta lína með stærra letri og stafir dálítið skreyttir.
Griporð pennaflúruð.
Þessi hluti handritsins var skrifaður á Íslandi, líklega á Suðurlandi. Tímasett til loka 17. aldar í Katalog I, bls. 102.
Blöðin voru áður hluti af stærri bók „í grænu bandi“ (sbr. seðill). Í þeirri bók voru einnig blöð sem nú eru í AM 15 fol., AM 164 e γ fol. og AM 188 fol. (sbr. Jónas Kristjánsson 1966, xviii).
Bókina sem blöðin tilheyrðu fékk Árni Magnússon frá séra Jóni Torfasyni á Breiðabólstað (sbr. seðill).
„Svarfdæla saga“
Afrit af AM 161 fol. bl. 1r-37v.
„Það er upphaf að þessari sögu …“
„… Ljótur lét drepa Eglu-Halla, bróður Karls unga.“
Nú lýkur hér Svarfdæla sögu með slíku efni.
Pappír með vatnsmerkjum (sjá fyrir ofan).
Ein hönd að mestu. Óþekktur skrifari, kansellískrift.
Þessi hluti handritsins var skrifaður á Íslandi, líklega á Suðurlandi. Tímasett til loka 17. aldar í Katalog I, bls. 102.
Blöðin voru áður hluti af stærri bók „í grænu bandi“ (sbr. seðill). Í þeirri bók voru einnig blöð sem nú eru í AM 15 fol., AM 164 e γ fol. og AM 188 fol. (sbr. Jónas Kristjánsson 1966, xviii).
Bókina sem blöðin tilheyrðu fékk Árni Magnússon frá séra Jóni Torfasyni á Breiðabólstað (sbr. seðill).
„Hér byrjar sögu af Hrafnkeli Freysgoða“
Afrit af AM 156 fol., bl. 13r-28r.
„Það var á dögum Haralds kóngs hins hárfagra …“
„… og þóttu miklir menn fyrir sér.“
Og lýkur hér frá Hrafnkeli að segja.
Eyður á blaði 32v til að tákna eyður í texta.
„Saga af Gunnari Keldugnúpsfífli“
Afrit af AM 156 fol., bl. 36r-48v.
„Þorgrímur hét maður og átti ii sonu …“
„… þótti það allt vera miklir menn fyrir sér. Og lýkur þar þessari sögu.“
„Söguþáttur af Þorsteini forvitna“
„Þorsteinn hét maður íslenskur er kom á fund Haralds kóngs Sigurðssonar …“
„… með hinni mestu vináttu.“
Og lýkur þar frá Þorsteini hinum forvitna.
„Saga af Þorsteini hvíta“
Afrit af AM 156 fol., bl. 1v-7v.
„Maður hét Ölver hinn hvíti …“
„… sem segir í Vopnfirðinga sögu.“
Og lýkur hér saga Þorsteins hins hvíta.
„Saga af Þorsteini Austfirðing“
„Þorsteinn hét maður, austfirskur að ætt …“
„… og þótti vera hinn mesti maður. Og lýkst þar frá honum að segja.“
„Enn eitt ævintýri af öðrum íslenskum austfirskum Þorsteini“
„Í Austfjörðum vóx upp sá maður er Þorsteinn hét …“
„… og var löngum með kóngi. Lyktar þar þetta ævintýr.“
„Af Þorsteini Stangarhögg“
Afrit af AM 156 fol., bl. 8r-12v.
„Maður er nefndur Þorsteinn og bjó í Sunnudal …“
„… og hafa margir höfðingjar frá þeim komið.“
Lýkur þar að segja frá Þorsteini Stangarhögg.
„Saga af Gunnari Þiðrandabana“
Afrit af AM 156 fol., bl. 29r-35v.
„Ketill hét maður og var kallaður þrumur …“
„… og var hann í Noregi til elliævi sinnar.“
Og lýkur hér sögu Gunnars Þiðrandabana.
Pappír með vatnsmerkjum (sjá fyrir ofan).
Ein hönd að mestu. Óþekktur skrifari, kansellískrift.
Þessi hluti handritsins var skrifaður á Íslandi, líklega á Suðurlandi. Tímasett til loka 17. aldar í Katalog I, bls. 102.
Blöðin voru áður hluti af stærri bók „í grænu bandi“ (sbr. seðill). Í þeirri bók voru einnig blöð sem nú eru í AM 15 fol., AM 164 e γ fol. og AM 188 fol. (sbr. Jónas Kristjánsson 1966, xviii).
Bókina sem blöðin tilheyrðu fékk Árni Magnússon frá séra Jóni Torfasyni á Breiðabólstað (sbr. seðill).