„Firsta kuæde“
„Mitt jndid ä giæta/eirn Dr|ottinn er“
„Annad kuædis korn “
„Winur minn gödur/vel tak | ordumm “
„Þridia kuædi, ordt af Snæbir|ne Eigils syne“
„Hliöd fære med hægann saung/hiartad gledur tuist“
„Ein saung vijsa med tőn“
„J mynu hiarta eg fæ sied,/ein|a so fagra borg“
(Jón Þorkelsson 1888:401)
Þrjú erindi prentað í Páll Eggert Ólason 1926:714-715, en eftir öðru handriti.
Kvæði ort út af Opinberunarbókinni , 44. kafla.
Lagboði: Hvar mundi vera hjartað m[itt].
„Eitt kuædi sem kallast hugræda | ordt af Jone Jons syne sem kie|ndur var skallde“
„Eirn og þrennur alls valldandi he|rra,/eilyft liös og sälar besta ki|erra“
„Bord psalms vÿsur Jons Jonsson|ar“
„Minn gud sie þier marg fallt lof | sem mier gafst fædu“
„pÿslarmïnning herrans Jesu | Christi | ordt af sr. Arngÿme Jonssyne“
„Mier er i hug að minnast,/mï|lldi Jesu pyslar þÿn“
Kvæðið er t.d. prentað í Vísnabók Guðbrands 2000:298-304 , en eftir öðru handriti.
„Eirn ägiætur psälmur ordtur | af Þorberge Þorsteins syne, vtaf pÿ|ningarbæn …“
„Herra Jesu Jsraels ert/ædsta hug|un og prÿdi“
Lagboði: Uppreistum krossi herrans hjá.
„Eirn psalmur ordtur af sr. Ar|ngryme Jons syne, eptir þad syd|ara vestmanneya rän er skiedi | anno 1627 …“
„Upp vaknið allir christner menn,/vpp | vaknid skiött og synge enn “
Páll Eggert Ólason segir að þetta kvæði sé ranglega eignað Arngrími lærða, höfundur þess sé Magnús Sigfússon. Páll segir kvæðið hefjast svo: Uppvaknið, kristnir, allir senn ( 1926:639 ).
Lagboði: Mitt hjarta hvar til hryggist þú.
„Eirn a giætur pslmur i krosse | og mötgangi“
„O christenn säla þiäd og mædd,/þreitt | vndir krossens byrdi“
Lagboði: Ó Jesú þér, æ veljum vér.
„Stutt vmm þeinking þessa fallvall|ta lyfs, og ihugan eptir komandi sæ|lu, i psalm vessum samann tekenn af | sr Steine Jons syne, döm kyrkiu | preste ad Skälhollte, …“
„Wakna mÿn sl og vird fyrer þier |/huad valltur er lÿfsins blöme“
„Eirn lofsaungur, vmm þad dyrmæ|ta nafned Jesu, med himnalag“
„Jesus er sætt lÿf saalnanna,/Jesus er | best lioos mannanna“
(Páll Eggert Ólason 1926:653)
Kvæðið er prentað í Höfuðgreinabók 1772:37-38 , en eftir öðru handriti.
Lagboði: Hymnalag.
„psalmur sem Sigurdur Gÿslason ordti | eptir stiupu syna halldöru halldörs|dotter, sem gödfus lesare ma sia huad | personann hiet og huǫ́rs döttir hun var | af vpphafs staf i huǫ́riu vesse, …“
„Herrann kallar þa hǫ́num lÿst,/heim|ferdar stund er komenn vÿst“
„Þetta kuæde kallast afgangs bön“
„Hefiast vpp af hiarta hliöd,/hier | med filgia ordenn blÿd“
(Páll Eggert Ólason 1926:590)
„Eitt kuæde ordt af sr Stephan | Olafs syne, umm soolarennar nÿtseme“
„Oss er liöst ad herran här,/heimenn | skapadi fordum “
Kvæðið er hér ranglega eignað Stefáni Ólafssyni.
Kvæðið hefst á viðlagi: Sæl vermir sólin oss alla.
Kvæðið er prentað, t.d. í Bjarni Gissurarson 1960:10-14 , en eftir öðrum handritum.
„Annad quæde vmm sölarenn ar | samlyking vid gooda kuinnu, ordt | af sera Biarna Gissurssyne“
„Þegar ad fógur heims vmm | hlyder/heit sæl sölinn lofed pr|yder“
Kvæðið hefst á viðlagi: Hvað er betra en sólar sýn.
Kvæðið er prentað, t.d. í Bjarni Gissurarson 1960:7-10 , en eftir öðrum handritum.
„Þridia kuædis korn“
„J vpphafi allra first/ord var | Gud og seigi“
Kvæðið hefst á viðlagi: Hugsa Jesús minn til mín.
„Fiörrda quædis korn“
„Bifuz skeid af liöda landi/læt eg | renna hófnum fra“
Kvæðið hefst á viðlagi: Víða liggja vegamót.
„Fimta quæde“
„Herrann Jesus hialpe mier/fra me|inumm lausnarinn gödur“
„Siótta kuædes korn“
„Umm adra er yllt ad rooma/eg hell|d þad lytinn sooma“
Kvæðið hefst á viðlagi: Satt mér það sýnist.
„Eirn psalmur“
„Minstu nu a þinn mæddann þiö|n/og maninn hanz“
„Anno 1718 10 ja[n]uarj | ender órk einn “
„Ein fógur ÿdrunar vÿsa ordt af | einum kienne manne vtann lands, | sem vard einumm herra manne ad skada“
„O herra Gud eg hröpa ä þig/ha|rmur og sorg mig pÿner“
„Ein fǫ́gur saungvÿsa med syn|umm ton“
„Langar mig i lÿfs hǫ́ll/leidist mier | heims röl“
(Páll Eggert Ólason 1926:726)
„Eitt kuædis korn“
„Huǫ́rt ä ad flÿa, herra/nema til | þyn “
„Þetta kuæde kallast Dag vysur“
„Lof sie dÿrumm Drottne,/dagur|enn fagur skyn“
„Þetta kuæde kallast heims ä de|ila“
„Satt er þad eg seggium tel,/se|m mig dansa bidia“
Talið er að 8 fyrstu erindin séu eftir Sigfús Guðmundsson en síðan hafi ónefndur höfundur bætt 30 erindum við kvæði Sigfúsar ( Páll Eggert Ólason 1926:540-541).
Texti kvæðisins er nokkuð mismunandi í handritum og er ein gerð þess prentuð í Kvæði og dansleikir (I) 1964:ccxxviii-ccxxx .
„Eitt kuædis korn, til gam|ans“
„Furdu þungann frosta knǫ́r,|/framm setia w̋r skordumm “
(Páll Eggert Ólason 1926:749)
Kvæðið hefst á viðlagi: Ekki er fegurðin öll til sanns.
„Annad kuæde af einumm he|rra manne sem augad miste“
„Vant er þeim sem veitist ha|mingann þyda,/vottast dæmen | vegleg mǫ́rg“
(Páll Eggert Ólason 1926:750)
Kvæðið hefst á viðlagi: Hvort þu hlýtur hryggð eða lukku blíða.
„Eitt kuæde sem kallast æfe | raun“
„Æfesǫ́gu sÿna/sǫ́gdu mar|ger fir“
(Páll Eggert Ólason 1926:768)
Kvæðið er prentað í Blöndu II 1921-1923:353-372 , en eftir öðru handriti.
„Firste psalmur, med synum tön“
„Guds fǫ́durs näd og blessan be|st,/ber oss af alud prysa mest“
„Annar pslmur, sem kallast kl|ucku slagare, med tön …“
„Eirn Gud sköp allt vpp hafe i,|/eirn almättugur rædur þui“
Í handritum er sálmurinn ýmist eignaður Jóni Salómonssyni eða Jóni Þorsteinssyni píslarvotti ( Jón Þorkelsson 1888:438 og Páll Eggert Ólason 1926:618 ). Raunar telur Páll Eggert að um þýðingu sé að ræða.
Lagboði: Adams barn, synd þín.
„Þridie psalmur med tön …“
„Velltist eg hier i veralldar hr|yng,/vodenn er stör mig allt | vmm kryng“
Kvæðið er prentað í Höfuðgreinabók 1772:349-351 , en eftir öðru handriti. Hér hefst kvæðið svo: Velkist eg hér um veraldarhring,/voðinn er stór mig allt um kring.
Lagboði: Faðir vor sem á himnum ert.
„Fiorde psalmur med ton …“
„Sam foot gangande ferda|mann,/flæcktur villu og huǫ́|rgie kann “
Lagboði: Minn herra Jesú maður og guð.
„Fimte psalmur …“
„Hiart kiær vnnustenn/huar ert þu“
(Páll Eggert Ólason 1926:653)
Lagboði: Allt mitt ráð til Guðs.
„Siǫ́tte psalmur“
„Jesus a giætur,/huad ertu mæ|tur“
(Páll Eggert Ólason 1926:750)
„Siǫ́unde psalmur“
„Gudsson situr ä gilltum stöl,/gl|adara skyn enn tungl og sol“
Lagboði: Á þér herra hef eg nú von.
„Ättunde psalmur“
„Ur daudans greipumm hröpa eg | hätt,/ä hiastod bestu myna“
Lagboði: Eilífur Guð og faðir kær.
„Þad gamla Liliu kuæde i | nockrumm erindumm lag|fært“
„Almättugur Gud allra stie|tta,/yfer bioodandenn eingla | og þiooda“
Kvæðið er t.d. prentað í Den norsk-islandske skjaldedigtning (A II) 1915:363-395 og (B II) 1915:390-416 og Vísnabók Guðbrands 2000:278-288 , en eftir öðrum handritum.
„Eitt kuædes korn“
„Þolennmædenn þad er su digd|/hun þreitist ecke ad byda“
„Saungwysa Berg|þors Oddssonar“
„Þu myn saal, þier er m,/þar að g“
Lagboði: Lausnarinn ljúfur minn.
„Psalmur af gud spiallenu ä | annann dag päska, med ton …“
„A paska dagenn sem ædstur er,|/til Emaus gǫ́ngu töku sier“
Lagboði: Mitt hjarta hvar til hryggist þú.
Kvæðið er t.d. prentað í Vísnabók Guðbrands 2000:38-40 .
„Lÿfs historia | þess velehruverduga heidur|lega og hälærda herra byskups, | h. Gysla Thorlaks sonar, | (sællrar minningar.) | J liood samannteingd, af heidur|legum kienemanne, s. Jone | Þordar syne, ad Huamme | i L.d.“
„Valed Guds anda verkfære,/vys|döms andlegs predikare“
Lagboði: Mitt hjarta hvar til hryggist þú.
„Psalmur: ordtur |af s. Olafe Einars|syne“
„Suanur eirn, sÿngur þu | fugla best,/raddar teirn rm|ur hanns ei heirest“
Lagboði: Blíði Guð, börnum þínum ei gleym.
Um Davíðssálma séra Jóns Þorsteinssonar ( Páll Eggert Ólason 1926:686 ).
„Adams odur edur silgs | kuæde …“
„Otte Drottens vpphaf er/allra | visku greina“
Lagboði: Andleg skáld.
mm x mm x mm
Handritið barst til stofnunarinnar frá Noregi árið 1982.