Skráningarfærsla handrits

„Þér sjáið, borgarar, að á þessum degi er líf yðar allra eigur yðrar og fjármunir, konur yðrar og börn, og þessi höfuðstaðr hins frægasta ríkis …“

„Eg sé, ráðherrar, að þér hafið allir augastað á mér og horfið á mig; eg sé, að þér eruð áhyggjufullir eigi að eins um þann háska, sem þér eruð í og ríkið …“

„Hafi eg nokkrar gáfur, dómarar, en eg finn hve ltlar þær eru, og sé mér nokkuð liðugt um mál, en eg ber eigi á móti því, að eg hafi lagt töluverða stund á mælsku …“

„Þótt eg sé hræddr um, dómarar, að það sé ósæmilegt að æðrast, þá er eg fer að halda ræðu hinum vaskasta manni til varnar og þar sem Titus Annius sjálfr uggir meira um velferð ríkisins …“

„Þú reynir, Mecenas, er eg hefi fyrst um kveðið og mér byrjar síðast um að kveða, að lykja mig aftr inn í hið forna leikmannahús, og hafa menn þó þegar nógsamlega á mig horft …“

„Mér virtist hann og hvetja lærisveina sína með þvílíkum viðræðum til þess að temja sér bindindissemi í fýsn matar og drykkjar og munaðar og svefns …“

„Þá er borgin Antum var unnin, urðu Ti. Aemilius og Q. Fabius ræðismenn. Þetta var sá Fabius Quintus, er einn hafði orðið eptir, þá er ættin eyddist við Cremera.“

„ἃντην, adv. gagnvart, ἐναλίγκιος ἂντην, líkr guðunum, þegar hann er borinn saman við þá; mjög líkr.“