„Ríma um fall Hjálmars hins hugumstóra og þeirra Arngrímssona. Kveðin af Hjálmari Jónssyni“
„Endað 18/3 1849 B[jörn] Bjarnason (37v)“
„Eftir Sigurð Breiðfjörð“
„Hví er þögli þundar svanur …“
Aftan við eru örlitlar skýringar við kvæðið
„Grafskrift yfir presti einum “
„Þarna liggur letra grér …“
Kvæði
„Markús finna fýsti snót … 2.2. [eða D].18. “
Án titils
Afgangurinn af vísunni er með dulmálsletri
„Erfiljóð eftir Sigurð Breiðfjörð, kveðin af Sigurði Þorleifssyni“
„Margur ami mæðu kemur …“
„Þó að lýðum þyki hörð … 2.2. “
„2.2. (42v)“
Ef til vill fangamark með dulmálsletri
Án titils
„Enginn harmar auðar brík … “
„1+1 1+1 (58v)“
Ef til vill fangamark í skrifaraklausu með dulmálsletri
Pappír
Skrifflötur handrits er tvídálka
I. Björn Björnsson í Görðum (og Breiðabólsstöðum) á Álftanesi
II. Gestur Jónsson á Hliði
III. Erlendur Þórarinsson, síðar sýslumaður
Á fremra spjaldblaði er athugasemd eiganda og eins lánþega handrits um útlit handrits.
Athugað 1998