„Hugheilt ræktarmerki við moldu þess blessaða og í Guði sæla kennimanns, sr. Ketils Jónssonar, auglýst af einum hans dótturmanni, hvör í sínum Jesú sofna vill “
„Himnesk forsjón hefur vort líf …“
„ Sauður emjandi eftir þér“
„Character nýju sálmabókarinnar“
„Ísland besta blóma …“
„S.M.H. re vera S.P. [það er Sæmundur Magnússon Hólm en í raun réttri Sigurður Pétursson (samanber handritaskrá)] (52r)“
Í prentuðu útgáfu af kvæðum Sigurðar Péturssonar er kvæði þetta nefnt: Undir nafni síra S. Hólm
„Hér skrifast fábúla til gamans “
„Vinur minn góður viltu skemmtan hlýða …“
Framan við: Axarhamarsbragur, sjá líka hér framar [með annarri hendi]
Í handriti er kvæðið ýmist nefnt: Axarhamarskvæði eða Axarhamarsmáldagi, Búlands ríma eða Fabúla
Kvæði þetta er að minnsta kosti í tveimur handritum eignað Hallgrími Péturssyni JS 473 8vo og JS 500 8vo
„Söguþáttur af Dofra jötni og Hálfdáni svarta“
„Þessar sögur á Jón Jónsson á Skálanesi (107r)“
Pappír
Vatnsmerki
Magnús Ketilsson sýslumaður (framan til í handriti, síðan með hendi er líkist hans (samanber handritaskrá).)
Jón Jónsson á Skálanesi (öftustu 8 blöðin)
Aftast liggur, að því er virðist, ræma úr gömlu spjaldblaði
Skinnband. Yngra skinni hefur verið slegið utan um skinnspjöld, en aftara spjald er að minnsta kosti skrautþrykkt skinnkápa
Frá Jóni Borgfirðingi.
Eigandi aftasta hluta: Jón Jónsson á Skálanesi (107r-107v).
Landsbókasafn keypti árið 1901 handritasafn Hins íslenska bókmenntafélags, Kaupmannahafnardeildar (ÍB) og Reykjavíkurdeildar (ÍBR).
Athugað 1998.
Viðgert.