„Um aldakomu“
„ Átta dag jóla höldum vér upphaf árs og alda …“
„… en tíundi vetur annar tunglaldar.“
„Sólaraldarhringur“
Teikning af hringnum með útskýringum. Sólaröld hin minni, 28 ára tímabil. Sá tími sem leið milli þess að sömu vikudagar féllu á sömu mánaðardaga árið um kring í júlíanska tímatalinu (gamla stíl). Slík endurtekning á 28 ára fresti á sér líka stað í gregoríanska tímatalinu (nýja stíl), nema yfir þau aldamótaár sem þar eru felld úr tölu hlaupára. Sólaröld hin stærri, 400 ára tímabil. Sá tími sem líður milli þess að sömu vikudagar falli á sömu mánaðardaga árið um kring í núgildandi tímatali (nýja stíl) (http://www.almanak.hi.is/rim.html).
„Tunglaldarhringur“
Teikning af hringnum með útskýringum. Ein tunglöld, 19 ára tímabil. Í lok hverrar tunglaldar er aldur tunglsins (þ. e. tíminn sem liðinn er frá nýju tungli) mjög nærri því sem hann var í upphafi tímabilsins, þannig að kvartilaskipti tungls endurtaka sig nokkurn veginn á sömu mánaðardögum á 19 ára fresti. (sjá: http://www.almanak.hi.is/rim.html).
„Að finna sunnudagsbókstafinn“
Tafla. Sunnudagsbókstafur er sá bókstafur sem fellur við sunnudaga í árinu ef fyrsti dagur ársins og sjöundi hver dagur frá honum er merktur með A, annar dagur ársins og sjöundi hver frá honum með B, þriðji dagur og sjöundi hver frá honum með C og svo framvegis þar til komið er að bókstafnum G. Í hlaupárum er hlaupársdeginum annaðhvort sleppt úr röðinni eða honum gefinn sami bókstafur og deginum á eftir. Hlaupárin fá því tvo sunnudagsbókstafi, og gildir sá fyrri fyrir tímabilið frá áramótum til hlaupársdags, en sá síðari frá hlaupársdegi til ársloka (http://www.almanak.hi.is/rim.html).
„Ein hlaupársvísa, heyrir til sólaröld“
„ Elos flos / eve …“
„… Bellauhbus / Aslaut.“
„ Sunndagsbókstafir standa fyrstir í hverju orði til enda.“
„Að finna miðjan vetur eður inngang þorra“
„Tel einn miðvikudag lausan frá þrettánda degi jóla …“
„… Enn áttunda vetur í sólaröld kemur þorri þann 16. dag janúar en ekki oftar.“
„Um rímspillisár“
„Það er misseristal þá rímspillir er / að Jónsmessu …“
„… Sá vetur heitir rímspillir. Hann er áttundi í sólaröld .“
Rímspillir er það tímabil í íslenska misseristalinu þegar allir viðmiðunartímar tengdir gömlu misserunum verða degi seinna (miðað við dagsetningar eða messudaga) en mögulegt er samkvæmt venjulegum rímreglum. Þetta gerist í þau skipti sem sumarauka er skotið inn degi síðar en venjulega, oftast á 28 ára fresti. Rímspillir stendur frá sumaraukanum, þ. e. frá miðsumri, fram á hlaupársdag næsta ár (http://www.almanak.hi.is/rim.html).
„Að finna föstugöngu. Þessi atferli eru rétt þar til“
„Tungl það sem kemur næst eftir jólatungl skal heita þorratungl …“
„… Þessi fimm tungl kallast öll merkitungl og skulu ekki aukatungl í milli þeirra koma.“
Föstugangur (föstuinngangur) (föstuígangur, föstugangur), fyrstu dagar þeirrar viku sem langafasta hefst í, þ. e. sunnudagur, mánudagur og þriðjudagur á undan öskudegi, eða aðeins fyrsti dagurinn af þessum þremur (föstuinngangs-sunnudagur) (http://www.almanak.hi.is/rim.html).
Tafla með skýringum.
„… Þessi fimm tungl kallast öll merkitungl og skulu ekki aukatungl í milli þeirra koma.“
Tafla sem sýnir þá daga í mars eða apríl sem páskadaginn ber upp á í tunglöld.
„Um sumarkomu“
„Tel frá Maríumessu á lönguföstu tvo fimmtudaga lausa …“
„Um vikur og daga í ári“
„Í einu ári eru 52 vikur …“
„… þá er þær 6 stundir koma saman á fjórða hvörju ári sólaraldar og gjöra einn dag og hefur það ár 366 daga.“
„Um 7 aukatungl“
„Aukatungl eru sjö í hvörri xix ára öld …“
„… og með þeim hætti teljast öll aukatungl til áttunda dags jóla.“
„Um imbri (!) vikur“
„Imbrudagur á haust byrjast …“
„… næsta miðvikudag eftir hvítasunnu.“
Imbrudagar eru fjögur árleg föstu- og bænatímabil, sem standa þrjá daga í senn, miðvikudag, föstudag og laugardag eftir 1) öskudag, 2) hvítasunnudag, 3) krossmessu (14. september) og 4) Lúsíumessu (13. desember). Nafnið er komið úr engilsaxnesku og merking þess umdeild, en giskað á að það merki "umferð", þ. e. umferðarhelgidaga sem endurtaka sig aftur og aftur á árinu. Jafnframt virðist nafnið hafa orðið fyrir áhrifum af latneska heitinu quatuor tempora: fjórar tíðir, þ. e. fjórar kirkjulegar (kaþólskar) árstíðir sem árinu var skipt í og hófust með imbrudögum. imbruvika, vika sem imbrudagar falla í. Upprunalega mun átt við vikuna sem hefst með fyrsta imbrudegi (http://www.almanak.hi.is/rim.html).
„Ár skiptist í fjórðunga …“
Vísa þessu tengd: Clemens vottar vetur …
„Dagur er með tvennu móti …“
„… stundir eður klukkutímar í hvorri eykt.“
„Upphaf dagsins hjá ýmsum þjóðum“
„Júðar byrjuðu daginn að fyrirfarandi sólsetri …“
„… um hávetur eða skammdegi.“
„Um dagaheitin“
„Sól heitir sunna og er við hana kenndur fyrsti dagur vikunnar og kallaður sunnudagur …“
„… Saturnus heitir ein pláneta. Við hann er kenndur laugardagur og kallaður Saturnusdagur.“
„Að finna ix vikna föstu“
„Þann 17. dag januari …“
„… Þaðan er að telja ix vikur til páska.“
„Um páskadag“
„Páskadagur hleypur um 35 daga og verður sá fyrsti 22. mars, síðasti 25. apríl …“
„… fellur upp á sunnudag þá skal þann sunnudag ekki telja.“
„Um hvítasunnu“
„Þann 9. dag maí þar byrjar …“
„… og áður er sagt um ix vikna föstu og páska.“
„Aðventutímaupphaf fæst / á þeim drottins degi / “
„fyrir Barböru fellur næst / finnst glöggvara eigi.“
Blað 31v er upprunalega autt.
Samtals fjögur kver.
Kápa handritsins er dökk og snjáð.
Skrifari er óþekktur; léttiskrift, fljótaskirft á griporðum og skrifaraklausu á blaði 16v.
Á blaði 1r (var upphaflega autt) er skrifað Bjarni Björnsson ; Vallholti, 1698(?)
Pennaprufur eru á blaði 31v.
Skinnkápa (125-130 null x 80 (að framan)-180 null x 18-20 null) án spjalda. Leðurreimar eru þræddar í gegnum kápuna þar sem brotið hefur verið inn af. Kápan er eins og umslag um kverin; aftari hluti hennar lokast yfir handritið og er brotið innaf hornunum þannig að það myndast spíss.
Pappírsklæðning sem á er texti klæðir kápuna að innanverðu.
Smáseðill með hendi Árna Magnússonar frá um 1710: Frá sr. Skúla á Grenjaðarstað.
Handritið er skrifað á Íslandi á sautjándu öld (ekki eftir 1698).
Eigandi árið 1698 var Bjarni Björnsson í Vallholti (sjá blað 1r).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu (?).
Tekið eftir Katalog II bls. 501 (nr. 2553). Kålund gekk frá handritinu til skráningar 22. september 1900 NN tölvuskráði ??. Már Jónsson annaðist hlut Árna Magnússonar í mars 2000. VH jók við og endurskráði skv. reglum TEI P5 í júlí 2011.
Svart-hvítar ljósmyndir á Det Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn.