„... til þess spurðist ekki síðan langa síðan langan tíma ...“
„... að Eyjar vaði og fengu mikið ...“
Óheil. Eyrbyggja saga 1864, bls. 91 lína 26 til bls. 96 lína 26.
„... þeim er Sturla á en ...“
„... búinn að fara að þeim er Snorri villdi ...“
Óheil. Eyrbyggja saga 1864, bls. 107 lína 2 til bls. 111 lína 17.
Blaðmerkt 1-7 á efri spássíu, síðari tíma viðbót.
Óþekktur skrifari, textaskrift.
Eyður fyrir kaflafyrirsagnir.
Upphafsstafir í ýmsum litum.
Upplýsingar um feril á neðri spássíu 5r.
Band frá 1995. Blágrá pappakápa , bl. fest á móttök inn í japanpappír.
Blöðin eru tímasett um 1300 í Katalog I, bls. 123 (sjá einnig ONPRegistre, bls. 435).
Kålund telur að sama hönd er einnig á AM 162 A delta fol. (Egils saga), AM 325 III alfa-beta 4to (Orkneyinga saga), AM 655 XXXII 4to (Maríu saga), GKS 1009 fol. (Morkinskinna), Holm. Perg. 18 4to var Stockh. 20 (er nú 18) (Ólafs saga Tryggvasonar). (Sjá nánar Kålund, K. 1889, Laxdæla saga, s. XXI).
Árni Magnússon skrifar á neðri spássíu 5r að handritið sé komið úr Borgarfirði 1709.
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 7. september 1973.
Gert við í Kaupmannahöfn í febrúar 1965.