„Kóngur hefur Togrul Bey heitið. Hann réði ríki því sem Kasmír heitir …“
„… svo líka vildi hún gjöra stúlkum sínum það til ánægju að láta segja sér sögur. Sutlumene byrjaði eftirfylgjandi sögu.“
Sagan er án titils en Framan af handritinu vantar titilblað … (Sigurgeir Steingrímsson 1972: 46).
„Sagan af kóngssyninum Kalaf og kóngsdótturinni í Kína.“
„Nú hafið þið heyrt söguna af Cúluf en nú skal ég segja ykkur söguna af kóngssyninum Kalaf …“
„… Hér eftir sagði hann heimafólkinu að ganga burtu. Þar eftir byrjaði hann sína ævisögu.“
Lesbrigði eða leiðréttingar eru á neðri spássíu blaðs 69r.
„Sagan af Fadlallah, sem var sonur kóngsins Bint Ortoc í Moussel.“
„Ég er sonur hins mikla Bint Ortoc. Hann var kóngur í Moussel …“
„… Síðan hefi ég verið hér 40 ár alla jafna í einlífi, syrgjandi mína kæru Zemroude. Hér endar ævisaga Fadlallah.“
„Þetta er siður Persa þá þeir útskúfa konum sínum.“
Skrifaraklausan er á neðri spássíu blaðs 76v.
„Framhald sögunnar af prins Kalaf og Kínaprinsessu.“
„Eftir að Fadlallah hafði endað sögu sína segir hann …“
„… vel geturðu afmálað karlmennina en hversu vel sem þú það gjörir, sjást samt feilin hjá þeim.“
Lesbrigði eða leiðréttingar eru á blöðum 86v, 89v, 91r, 96r og v, 100v, 101r; efni þeirra er nokkuð skert vegna afskurðar blaða.
„Sagan af kónginum Bedredin Loló og hans vissir Atal(!) Atalmulc með viðurnefni hinn sorgbitinn(!). “
„Kóngurinn í Damaskó hafði á sinni tíð einn fróman og ráðvandan mann fyrir stórvissir …“
„… ég vona að yðar hátign furði sig ekki framar á þó ég sýnist ætíð sorgbitinn og sjáist aldrei hlæja.“
„Sagan af sorgfulla vissirnum Atalmulc og kóngsdótturinni Zelica Beyume.“
„Faðir minn hét Coaja Abdallah og var hinn ríkasti eðalsvínahöndlari í Bagdad …“
„… en ég veit ekki nema hún lifi enn og það við eymdarkjör. Þettar(!) er sem kvelur mig hvert augnablik. Kóngurinn varð hissa að heyra þetta, hvað fyrir hann befalaði Seyf el Mulouk að segja sér sína ævisögu. Hann byrjaði sem eftir fylgir. Endir á hinum öðrum parti.“
Lesbrigði eða leiðréttingar eru á neðri spássíu á blöðum: 106r og v, 107r og v, 108r, 109v,110v, 111r, 114r: efni þeirra er nokkuð skert vegna afskurðar blaða.
„Framhald sögunnar af kónginum Bedredin Lóló.“
„Eftir að kon (!) Atalmulc hafði endað sögu sína segir kóngur við hann“
„Kóngurinn varð hissa að heyra þetta, hvað fyrir hann befalaði Seyf el Mulouk að segja sér sína ævisögu. Hann byrjaði sem eftir fylgir. Endir á hinum öðrum parti.“
„Framhald sögunnar af Bedredin Lóló og hans vissir “
„Þegar prins Seyf el Mulouk hafði endað sína ævisögu …“
„… Vefarinn þorði ekki annað en gjöra sem kóngur bauð honum og byrjaði sögu sína sem eftir fylgir.“
„Sagan af hinni fögru Arouya (!).“
„Á mínum fyrri árum var í Damaskó ríkur kaupmaður …“
„… Aboulfaouaris veitti honum það og er svo látandi sem eftir fylgir og var svo þarna í 3 vikur sem fangi en hvað sá tími var mér langur get ég nú ekki frá sagt. Hér endar hinn þriðji partur.“
„ Framhald sögunnar af Aboulfaouaris fyrstu reisu.“
„Endilega kom að því að dómurinn væri yfir mig felldur …“
„… Þetta er mín fyrsta reisa. Ég vil seinna segja yður hvað við mig fram kom á hinni annarri, hvar eftir að Aboulfaouaris byrjaði sem eftir fylgir.“
„Abulfaouaris hins víðförula önnur reisa.“
„Nú hafði ég fengið hans 000 til eignar sem áður er sagt …“
„… Gaman væri að heyra hana sagði herstjórinn, mér til gamans. Svo byrjaði gamli karlinn söguna.“
Athugasemd skrifara á spássíu blaðs 175v er að hluta til ólæsileg vegna afskurðar blaðsins.
„Sagan af tveimur öndum sem voru bræður. Hét annar Adis en hinn Dahy.“
„Í nánd við staðinn Masúlipatan í konungsríkinu …“
„… Herforingi Músselmanna hafði mikla ánægju af sögu þessari og bað hann að segja sér sína sögu sem hann gjörði og eftir fylgir.“
Blöð 185-190 eru morkin á jöðrum ytri spássíu og af þeim sökum hafa sums staðar glatast bókstafir í bakstöðu orða.
„Sagan af kónginum Nasiraddole í Moussel og kaupmanninum Abderramane í Bagdad og þeirri fögru Zeineb.“
„Eitt sinn var í Bagdad ungur kaupmaður að nafni Abderramane …“
„… Síðan fór hann til Moussel og enti þar sína daga með sinni kæru Zeineb.“
Blöð 191-193 eru morkin og orð og stafir hafa af þeim sökum glatast; sömuleiðis hefur texti neðstu línu blaða 190v og 192v skerts vegna afskurðar. Sagan er í 25. kveri sem nú hefur aðeins fimm blöð og vantar því þrjú blöð í kverið (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: 46).
„Sagan af Repsímu.“
„Það var eitt sinn kaupmaður í Basra að nafni Dukin …“
„… og bað hana að kaupa fyrir mat í kvöld, sem …“
Endar óheil. Rúmlega helming sögunnar vantar; þrjú blöð eru auð; blöð 198, 199, 200. Sagan er í 25. kveri sem aðeins hefur fimm blöð af átta. Hugsanlega vantar því þrjú blöð í 5. kver auk fjögurra skrifaðra blaða til viðbótar (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: 46).
Bók.
Pappír.
Síðari tíma blaðmerking með blýanti: 1-200.
Upphaflega hefur fyrsta og fimmta blað í hverju kveri verið tölusett. Á eftirtöldum blöðum hafa þessar kveratölur trosnað burtu eða verið skornar af: 1, 5, 65, 89, 93, 97, 117, 125, 129, 133, 149, 157, 161, 165, 169, 173, 177, 181, 185, 189, 193, 197. Blaði 101 hefur skrifarinn gefið töluna 25, en það ætti með réttu að vera 26. Villan helst síðan til loka í þeim tölum, sem á eftir koma og lesnar verða (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: 47).
Framan af handritinu vantar titilblað, en aftan við vantar efni samsvarandi sjö blöðum: þrjú blöð úr kveri 25 og fjögur blöð að auki; efni þessara sjö blaða spannar hluta sögunnar um Farrukhnaz kóngsdóttur í Kasmír og sagan af Repsímu hættir í miðju kafi (sbr. Sigurgeir Steingrímsson1972: 46).
Tuttugu og sex kver.
Texti sem sýnir lesbrigði eða leiðréttingar á eða við texta er á blöðum: 106r og v, 107r og v, 108r, 109v, 110v, 111r, 112r og v , 114r, 120r og v, 126r og v, 154r, 157r og v, 159r, 160r og v, 175v, 176v er skertur vegna afskurðar.
Með hendi Jóns Þorsteinssonar (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: 48-50). Áður var handritið talið vera með hendi Þorsteins Þorsteinssonar á Heiði í Sléttuhlíð (sbr. seðil sem límdur er á fremra spjaldblað).
Fyrirsagnir eru yfirleitt inndregnar á leturfleti og stundum með stærra letri en kaflaskil geta þó verið óljós og runnið nánast saman við textann, sbr. á blaði 82v: Framhald sögunnar af Kalaf prins og Kínaprinsessu.
Handritið er óskreytt.
Band (208 mm x 170 mm x 38 mm) er líklega frá 19. öld.
Pappaspjöld og kjölur eru klædd skinni í heilt.
Handritið liggur í grárri pappaöskju.
Handritið var skrifað á Íslandi, sennilega í kringum 1843.Engar beinar upplýsingar eru í handritinu um ritara þess eða aldur en í óbirtri kandidatsritgerð Sigurgeirs Steingrímssonar kemst hann m.a. að þeirri niðurstöðu að meintur skrifari, Þorsteinn Þorsteinsson á Heiði, geti ekki hafa skrifað handritið og byggir hann þar á skriffræðilegum rökum. Í Lbs. 662, Lbs. 663 og Lbs. 664 er þýðing á Þúsund og einni nótt gerð af Jóni Þorsteinssyni fyrir Þorstein Þorsteinsson. Þetta eru þrjú bindi sem að mestu eru skrifuð með sömu hendi og þeirri sömu og er á SÁM 31. Sigurgeir leiðir m.a. líkur að því að Jón Þorsteinsson hafi skrifað þetta handrit ca 1843 og að þar sé um frumrit þýðingar hans að ræða (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: 48-50).
Baldvin Leifsson í Kópavogi telur að handritið af "1001 degi" sé úr Sléttuhlíð og að afi hans Ásmundur Árnason, sem var úr Fljótum hafi keypt það á uppboði á Hofsósi (sbr. seðil).
Stofnun Árna Magnússonar keypti handritið 1969, í tíð Einars Ólafs Sveinssonar (sbr. Sigurgeir Steingrímsson 1972: i).