„Nokkrir sálmar sem syngjast mega kvöld og morgna um vikuna ortir af Kolbeini Grímssyni og sr. Jóni Magnússyni“
Skrifað eftir bók sem prentuð var á Hólum í Hjaltadal 1682. Kolbeinn Grímsson. Nokkrir sálmar sem syngjast mega kvöld og morgna um alla vikuna. Ortir af Kolbeini Grímssyni, út af bænabók D. Johannis Havermann. Ljósprentað af Lithoprent í Reykjavík 1946. Á bl. 36v í prentuðu bókinni byrja sálmar sr. Jóns Magnússonar í Laufási.
„Sunnudags morgunsálmur. Með lag: Jesús Guðsson ein[getinn]“
„Herra himneski faðir …“
„Jesús Guðsson eingetinn“
„… af innstu hugarins hýrð.“
„Kvöldsálmur á sunnudag. Tón: Væri nú Guð [oss ekki hjá]“
„Voldugur Jesús verndin mín …“
„Væri nú Guð oss ekki hjá“
„… Amen það sérhvör syngi.“
„Mánudags morgunsálmur. Með tón: Herra Guð í himinríki“
„Ég þakka þér af hjarta og hug …“
„Herra Guð í himinríki“
„… af öllum skepnum amen.“
„Mánudags kvöldsálmur. Tón: Lifandi Guð, þ[ú lít þar á]“
„Lifandi drottinn lít til mín …“
„Lifandi Guð, þú lít þar á“
„… lof sé þér utan enda.“
„Þriðjudags morgunsálmur. Tón: Einn herra ég b[est] æ[tti]“
„Hjarta minn, hugur og sinni …“
„Einn herra ég best ætti“
„… það verði og ætíð sé.“
„Þriðjudags kvöldsálmur. Tón: Væri nú Guð oss e[kki hjá]“
„Hjálparinn aumra heyr þú mig …“
„Væri nú Guð oss ekki hjá“
„… söngvísu svo læt falla.“
„Miðvikudags morgunsálmur. Tón: Ó, hvað forlengir öndu mín eftir Guð“
„Guð mér í hjarta gef þá náð …“
„Ó, hvað forlengir öndu mín eftir Guð“
„… bænheyr mig sálar brúðguminn.“
„Miðvikudags kvöldsálmur. Tón: Eins og sitt barn f[aðir ástargjarn]“
„Fel ég mig nú með fastri trú …“
„Eins og sitt barn / faðir ástargjarn“
„… amen látum svo standa.“
„Fimmtudags morgunsálmur. Tón: Guð miskunni nú öllum oss“
„Lifandi Guð að heiðri hár …“
„Guð miskunni nú öllum oss“
„… blessaður um aldir alda.“
„Fimmtudags kvöldsálmur. Tón: Gæskur[íkasti] g[ræðari] m[inn]“
„Ó, Jesú hæsti herra minn …“
„Gæskuríkasti græðari minn“
„… haf þú mig heim í himnaríki.“
„Föstudags morgunsálmur. Tón: Eilífur Guð og faðir kær“
„Heilagur andi huggarinn sæll …“
„Eilífur Guð og faðir kær“
„… fyrir mig eilíft gott útvegandi.“
„Föstudags kvöldsálmur. Tón: Ó, hvað forlengir öndu mína“
„Sætasti Jesú sonur Guðs …“
„Ó, hvað forlengir öndu mína“
„… Eilíflega og einnin hér.“
„Laugardags morgunsálmur. Tón: Herra Guð í himnaríki“
„Þér sé lof sagt með æru og akt …“
„Herra Guð í himnaríki“
„… lát hjá þér sálu mína.“
„Laugardags kvöldsálmur. Tón: Gæskuríkasti græðari minn“
„Tak þér fyrir sinni sála mín …“
„Gæskuríkasti græðari minn“
„… að margfalda Jesús þitt lof um aldir alda.“
„Morgunsálmur á mánudag. Tón: Náttúran öll og eðli manns“
„Himneski Guð og herra minn …“
„Náttúran öll og eðli manns“
„… yfir oss eigna láta.“
Einungis 2 fyrstu erindin. Þetta er þriðji sálmurinn í prentaða kverinu. Á eftir fara 2 vísur (bl. 31r) sem virðast tilheyra sálminum við fyrstu sýn en óvíst er hvaðan þær eru.
„Vers á sumardaginn f[yrsta]“
„Eilíft þakklæti á þér sé …“
„… öllum í sumargjöf.“
„Vers á páskadaginn“
„Sigurvegarinn sæll vert þú …“
„… syngjum um eilíf ár.“
„Morgunsálmur“
„Blessaða þrenning blessuð sé …“
„… heyr mig faðir kæri.“
„Kvöldsálmur“
„Ó, Guð, sem geymir Ísrael …“
„… blessuð verður oss hvíldin þá.“
„Einn fagur sálmur. Tón: Konung Davíð sem kenndi“
„Sjáðu ég kem og kveina …“
„Konung Davíð sem kenndi“
„… heyr mig af himnastól.“
Enginn höfundur er nefndur hér en sálmurinn er í kvæðabókum sr. Guðmundar Erlendssonar (JS 232 4to og Lbs 1055 4to).
„Ein gömul góð söngvísa, um eymd þessa stundlega lífs, og sælu eilífs lífs, með einum almennilegum tón“
„Langar mig í lífshöll …“
„… drottni sé dýrð há.“
Sálmurinn er engum eignaður í handritinu en hann er víða eignaður Bjarna skálda.
„Ein huggunarsamleg bæn í hvörri maður hugleiðir og klagar hvörsu hann með sínum syndum sé sök og efni til pínu og píslar Jesú Kristi og huggar sig þó við hans náð og miskunn“
„Ó, herra Jesú, hvað hefur þú unnið til …“
„… lofa og dýrka þig hér stundlega en annars heims eilíflega.“
„Ein önnur bæn til Guðs heilags anda að hann vildi hreinsa vor hjörtu, uppfylla þau með huggun Jesú Kristi, og halda þeim við rétta trú, og eitt nýtt og gott og guðlegt framferði“
„Drottinn Guð heilagur andi kom þú og hreinsa mitt saurugt hjarta …“
„… hafi minn Guð mér fyrir augum. Amen.“
„Ein góð bæn í hvörri mannsins hjarta slær frá sér jarðlegum hlutum, huggar sig með vissri von og biður að Guð vilji auka trúna, og miskunnsamlega varðveita sig til æfiloka“
„Eilífur Guð, elskulegur faðir, gef þú að sál mín hugsi um þig …“
„… og prísa þitt dýrðarlega veldi að eilífu amen.“
„Ein bæn í hvörri rétttrúaður maður þakkar Guði fyrir mildilega varðveislu fyrir djöflinum, og biður enn framar meir um hjálp og hjástoð Guðs“
„Herra almáttugur eilífur Guð, hvörsu oft hefur þú mig miskunnsamlega varðveitt …“
„… sem heiminn og himna gjörði.“
„Ein guðrækileg bæn í hvörri hryggðarfullt hjarta huggar sig af fögnuði eilífs lífs og hefur hjartanlega forlenging eftir því“
„Svo sem hjörturinn girnist ferskt vatnið …“
„… frá eymdum og háskasemdum þessa lífs og komnir eru í þinn fögnuð. Amen.“
„Ein ágætleg undirvísan í hvörri hjartað mannsins upphvetur og brýnir sig til að bera Jesú Christí kross með fagnaði og huggar sig við eilífan himnaríkis fögnuð“
„Vertu þolinmóð, sála mín, þegar drottinn leggur nokkuð þungt uppá þig …“
„… hana fyrr en seinna að fá og öðlast. Amen.“
„Ein önnur ágæt bæn í hvörri rétttrúað hjarta yfirvegur alla þessa heims gleði, og finnur að hún er hégómi, og alls ekkert að reikna í hjá fögnuði og gleði eilífs lífs“
„Þú maður, hvað ástundar þú? …“
„… í hjá þessum þínum himneskum gæðum og auðæfum.“
„Ein hjartnæm áminning, hins heilaga Bernharðs, að hvör og einn kristinn maður lifi svo þessa heims að hann megi annars heims lifa í eilífri dýrð“
„Aví, minn herra og Guð, hvörsu aumlega hefi eg minn aldur alið …“
„… kenn þú oss að hugsa að vér hljótum að deyja svo að vér verðum forsjálir. Amen.“
„Enn ein bæn, þar inni maður hugleiðir himnaríkis dýrð og lætur sig langa þar eftir“
„Ó það eilífa líf. Ó dýrðarsamlegt líf …“
„… ég ekki framar meir minnast á eymd og vesöld þessa auma eymdar lífs.“
„Ein ágæt og hugarlátleg undirvísun hvörnin að sérhvörs kristins manns hjarta skal hugleiða dýrð og fögnuð eilífs lífs og stunda þar eftir“
„Mín sál, tak þig upp, forsóma þig ekki …“
„… og aldrei eyra heyrt og aldrei hefur …“
Vantar aftan af.
Pappír.
Síðari tíma blaðmerking 1-107.
11 kver:
Skinnbandi slegið um tréspjöld, þrykkt og með upphleyptum kili. Rákir þversum og langsum framan á kápu og blómamynstur þrykkt á miðju og öll horn (131 mm x 80 mm x 25 mm). Óvíst er um aldur bands en gæti verið samtíma handriti. Slitur úr sendibréfi límt innan á fremri kápu og stílað á sr. Jón Konráðsson. Á sendibréfið hefur verið krotað „Virðuglegum heiðursmanni Jóni Jónsson“.
Sendibréf frá gefendum til Handritastofnunar Íslands, dagsett 2, Orchard Brae, Edinburgh, 4., 19. des. 1967.
Handritið var skrifað á Íslandi post 1682 (sbr. prentun vikusálma Kolbeins Grímssonar og sr. Jóns Magnússonar), líklega ekki síðar en um miðja 18. öld.
Handritastofnun Íslands fékk að gjöf frá Ingibjörgu og Sigursteini Magnússon í Edinborg 19. desember 1967.
ÞS tölvuskráði handritið 27.-29. maí 2008 og lagfærði júní 2010.