Skráningarfærsla handrits

„Þau árin, er ég dvaldi mest á Ísafirði, kvað ég margt. Ekkert var það annað en smákvæði og eitt nokkuð langt, Samsonar kvæði í 7 þáttum (bókum). Fá voru almenns efnis en flest voru eins konar útaustur tilfinninga minna í það og það skiftið (2v)“

„Þau árin, sem ég var á prestaskólanum kvað ég mjög fátt, og flest af því er illa yfir hafandi (9v)“

„Síðan ég komst í prestskap og til þess nú (11. maí 1871) hefi ég nær því ekkert kveðið annað en það, sem þessu blaði fylgir, og svo nokkur bréf og bréfkafla til ýmsra. Þessu mun ég og fylgja láta , ef eitthvað bætist við, fyrst um sinn. (12v)“

„Fyrsta vísa mín mun vera þessi: Í fyrra morgun eg sá ær/ uppi' á ganga Kömbum,/ búnar voru' að bera þær/ bláhosóttum lömbum. Man eg, að eg sagði hana og lét sem mig hefði dreymt hana. Fátt mun eg hafa kveðið og lítið flíkað kviðlingum, áður en eg fór að lesa undir skóla. Þau árin sem eg var í Laufási á veturna 1852-55 kvað eg allmargt. Hið helsta er eg man eftir var ríma um ferð þeirra Þórs til Útgarða og tíræð drápa dróttkvæð um "Dingul". Upphaf rímunnar var þetta: Það er upphaf þessa máls, að Þór og Loki hófu austur - herma beimar hraustir - för til Jötunheima. En drápan hófst svo: Hefr mærð, hröð skríðr Norðra […] Allt mun hafa verið með rímnaháttum eða fornum háttum […] Á skólaárum 1855-61 mínum kvað eg ýmislegt, flest annaðhvort mjög forneskjulegt eða þá klúrt og klámfengið. Eitthvað þýddi eg úr látínu máli og þótti mér það stirðlega takast. (151)“