„O! Meliboee, Deus nobis haec otia fecit. …“
Fyrsta bók, ljóðlínur 6-10.
„Nöfn- og blaðsíðutala þessara kvæða.“
„Friðriksvarði á Íslandi. Kvæðið er ort til burðardags Friðriks hins fimmta Danakonungs.“
„Sú mér sjón í tálum eigi / sýnast draumi vann …“
„Ég leit“
„… hildings mildi blóð!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 68-72.
40 erindi.
„Einvaldsvísur. Gjörðar til þakklætishátíðarinnar 1760 þá voru liðin 100 ár frá því er hófst einvaldsríki Danakonunga.“
„Stendur upp á leiftra landi / lýstur sólar arfi njólu …“
„… fjörvi mettan eftir þetta!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 72-74.
20 erindi.
„Vínsteinsmál.“
„Árla dags erlan, í vildu knýar …“
„… gefa fró sefa.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 188-189.
10 erindi.
„Burðardagsvísur til Kristjáns hins 7. Danakonungs, gjörðar í Kaupmannahöfn á hans 1. ríkisári 1766 og sendar til gildis Íslendinga.“
„Rennur í sorta sunna sorglegs Dana borgum …“
„… guð-sjótar má njóta.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 189.
3 erindi.
„Hafnarsæla. Gamansamt og nokkuð satíriskt kvæði um hætti manna í Kaupmannahöfn.“
„Förum vér til gleði að ganga / gaman þar og lyst að fanga …“
„Út um strætin Hafnar há …“
„… enda þetts kvæði.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 122-124.
30 erindi.
„Heimsótt. Um girnd útlendra manna og sér í lagi margra ærlegra Íslendinga að vilja vitja aftur þeirra föðurlands.“
„Erindi neitt ég ekki kvað / um þá deilu heima …“
„Út ertu við æginn blá …“
„… kalla ég til þín laungum.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 116-118.
21 erindi.
„Íslandssæla. Er sett á mót Hafnarsælu.“
„Fari þér til vikivaka / vinnunot og hvíld að taka …“
„Út um sveitir Ísalands …“
„… langar út um heim að blína.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 119-121.
30 erindi.
„Ein vísa. Um leiða og auðvirðing síns föðurlands.“
„Er það satt sem nokkrir telja mér / aldrei glatt íslenskum verði hér …“
„…sig lét ei væla!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 195.
1 erindi.
„Búrdrífuvísur. Út af þeirri bábilju gamalra kvenna að nokkurs konar sætri drífu fenni inn um búrgluggana hvörja nýársnótt. Item af rétti þeim slíkur er og nefndist eftir þessari búrdrífu.“
„Búdrífan á nýársnótt / nýjung þótti lýði …“
„… freyjur Garðarshólma!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 220-221.
25 erindi.
„Kokkagæla. Um framandi matartilbúning sem landinu er óhentugur.“
„Hlæið að gælum hefðarlið / hættið þér ekki samt …“
„… tignum óhollt og rammt!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 198.
1 erindi.
„Hnattarkvæði. Um þann veraldarhnött eða Globum terraqveum og hans útskíring sem E. gjörði 1762 til að sýna sem hæglegast principia sphærica geographiam etc.“
„Hnötturinn sem í Sauðlauksdali / settur var að aldartali …“
„… vorpið beggja valda stand!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 228.
9 erindi.
„Vísa. Um þann marglætislöst er nefnist Polypragmosyne þá maður vill vera allt í öllu. Hvörs konar lærdómi, projectum, handverkum etc. Sníkir sitt hjá hvörjum og gefur það út sem sitt eigið. Er hlutsamur og meinhagur en gjörir þó ekki neitt að gagni þá búið er.“
„Polypragmosyne prjállegt hefur trýni / skammvinnt hygg ég skíni …“
„… dygð ég ætla ei krýni.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 197.
1 erindi.
„Það mun þökk fyrir kvæði / þeflaust skáldum gefa …“
„… raun að kvæðislaunum.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 199.
1 erindi. Án titils.
„Búnaðarbálkur. Skiptur í þrjá kvæðaflokka; um íslenskt búskaparlíf þessara tíma, hvörsu leiðindalegt það sé hjá of mörgum, og með hvörju móti það megi gott og skemmtilegt verða; nefnilega með fleiru en því er almennilega tíðkast.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 30-50.
„Fyrsta kvæðið. Eymdaróður. Um eyðilegan bæjarbrag víða hér á landi.“
„Þér sudda-drunga daufir andar / sem dragist gegnum myrkra loft! …“
„Ég svaf í föstum draumadvala“
„… hressi þeir upp og braggi sig!“
24 erindi.
„Annað kvæði Búnaðarbálks. Náttúrulyst. Hvörsu maður skuli draga sér dæmi til dægrastyttingar og ánægju af þeim sköpuðu skepnum sem Guðs forsjón dásamlega stjórnar og viðheldur mönnunum til gagns og aðstoðar.“
„Hvað sem meinvætta mæltu þóftar / mér varð gengið í tjalda reit …“
„…landið fagni við soddan skraf!“
36 erindi.
„Þriðja kvæði Búnaðarbálks. Bóndalíf og landselska. Um ýmsa þá hluti sem menn helst kunna að hafa yndi af í daglegu bændalífi hér á landi.“
„Vænt er að kunna vel að búa / vel að fara með herrans gjöf …“
„… á meðan hrærist blóð!“
100 erindi.
„Ein lofvísa um hornið“
„Í horni er best að búa / birtunni undan snúa …“
„… og fám í ljósi trúa.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 194.
1 erindi.
„Öfundarelta sýnir aðal og einkunnir þessarar ódygðar sem þrávalt hefur bæði fyrr og síðar spillt velgengni vors föðurlands.“
„Heyrðu nú Öfund orðin mín / ég skal þora að bíða þín …“
„… fyrir hjálp vors herra.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 115.
20 erindi.
„Lysthúskvæði. Sýnir það að slíka bygging má gjöra nógu skemmtilega á Íslandi.“
„Undir bláum sólarsali / Sauðlauks upp í lignum dali …“
„Fagurt galaði fuglinn sá ...“
„… listamaðurinn lengi þar við undi.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 219.
12 erindi.
„Helblinda. Um það að menn sjá ei né kannast við þær allra hörðustu Guðs bendingar, hvörjar þó varnar eru vort sjálfgjört syndastraff; einkum þá dæmalausu mannfæð, sem fram eftir þessum aldri hræðilega vaxið hefur, frá því að Stóra-Bóla var afgengin, og nú allt til skammra stunda.“
„Forlögunum fresta má / en fyrirkomast aldrei …“
„… svo aftri vítis hyr.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 53-56.
19 erindi.
„Teflöskuvísur eru hálf-satíriskar um það ónýta te sem hingað flyst og að af innlendum grösum megi langtum hollara og þægilegra te tilreiða.“
„Flaskan segir svört á kinn / sælir ætíð, Vatnar minn …“
„… það er höfuð dáindi!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 146.
29 erindi.
„Grýlukvæði. Um þær myrkra fylgjur og illar hamingjur sem óholla skráveifu gjöra og gjört hafa landsins börnum.“
„Hér er komin hún Grýla / með gull-leysið mól …“
„… betri en hún var.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 141.
13 erindi.
„Ægis drekka hin nýja. Um þá merkilegu Vatnsfjarðar veislu 1766 hvar Ægir, Rán og þeirra 9 dætur sátu að heimboði. Bragurinn er jambiskur eftir þeim er finnst í Epoda-bók skáldsins Horatii.“
„Vötnin og árnar vaxa fljótt og víður sjór …“
„… vil ég ekki þau vekji mig!“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 216-218.
40 erindi.
„Mánamál. Fornkveðið samtal þeirra Reykjavíkurfeðga, Ingólfs landnámsmanns, Þorsteins Ingólfssonar og Þorkels mána sonar hans, item Örlygs á Esjubergi.“
„Ár var að ári / dag enn átta, tvö …“
„…. guð endurgefi.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 77-84.
„Um tvísýnu á kvennaheillum. Nýr bragarháttur.“
„Hvað er blýða brúð' að eiga? / bað í kvíða dúði veiga …“
„… hvörr sem vill, að klappa.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 151.
1 erindi.
„Vínleikabragur kveðin mjög á latinska vísu með choriambisku lagi.“
„Farið á fætur brátt / frestin er ekki par …“
„…vitleysa nótt og dag.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 142-144.
14 erindi.
„Mjaðdrekka. Um verðugt hrós og dyggðir mjaðarins fram yfir alla aðra áfenga drykki sem tíðkast á Norðurlöndum.“
„Heilagur hunangs drykkur! / Hann verður aldrei gikkur …“
„Nú hvílir mörk og engi etc.“
„… gól ég við Golnis fund.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 178-179.
19 erindi.
„Heimildarvísur. Hvar Íslands kvenfólki tileinkar brúkun og hlunnindi kvæða og sagna í móðurmáli.“
„Fyrst að blaðið autt var eitt / og eftir stund af vöku …“
„…braginn vil ég þegi.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 171-172.
24 erindi.
„Vitringasæla. Sett á móti fullsælu Martialis, henni til endurbótar og aukningar, hvörnig einn heimspekingur eftir náttúrlegri guðvísi lagi sitt líferni til að ná fullkomnan eða fullsælu.“
„Þú heiðinn maður! hefur sagt / hvað er til kyrrða…“
„… að þú standir aldrei við.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 63-64.
21 erindi.
„Ein vísa um Íslands hrörnan og tvísýn og sérleg ævintýr“
„Undarlegt er Ísland / örvasa, lasið …“
„… gott stand það land.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 195.
1 erindi.
„Nokkrar gamanvísur. Um búning Íslands konumyndar framan á Friðriks drápu og helst um ermahnappa íslenskunnar; þeim til undirvísunar sem að því hafa fundið að hún væri svona búin.“
„Íslenskan með ermahnappa! / af því sumir lófum klappa …“
„… ekki er gylfi gull í skel.“
Sjá: Eggert Ólafsson, Kvæði 1832, bls. 194.
7 erindi.
Pappír.
Upprunaleg blaðmerking 3-84 (2r-42v).
Handrit blaðmerkt með blýanti fyrir myndatöku.
Tólf kver.
Tveir dálkar.
Leturflötur er 108-260 mm x 118-150 mm.
Leturflötur er afmarkaður með broti á blaði.
Handritið er slitið af notkun.
Eggert Ólafsson, fornskrift og fljótaskrift, eiginhandarrit.
Athugasemdir og skýringar Eggerts Ólafssonar eru neðanmáls.
Band frá því um 1770 (265 mm x 210 mm x 16 mm).
Bókaspjöld úr pappa klædd pappír.Slitið.
Límmiði á fremra spjaldi.
Á blaði 1r stendur með hendi Eggerts Ólafssonar: „Þetta kvæðakver á hústrú Málfríður Jónsdóttir, kvinna herra Sveins Sölvasonar, lögmanns árið 1767. 1. kal. jan.“
Keypt af Halldóri Daníelssyni, 1909.
Athugað fyrir myndatöku 29. október 2010.
Myndað í nóvember 2010.
Myndað fyrir handritavef í nóvember 2010.