„Ráðning fornyrða íslenskrar lögbókar. Eftir AlphaBetho. Author Björn Jónsson sem var á Skarðsá.“
Skrifað um 1750.
Skrifað um 1660. Utanmáls með annari hendi stendur Bárður Gíslason.
„Þingfararbálkur ísenskrar lögbókar með þeirri útleggingu sem sálugi Þorsteinn Magnússon hefur gjört og skrifað yfir þennan bálk“
Með sömu hendi og 2.
Með sömu hendi og 2 og 3.
Með sömu hendi og 2 -4.
„Practica legalis vel Nodus Gordius. Rembihnútur. Unninn spunninn samandreginn sundurveginn af íslenskum norskum jutskum og þýskum réttargangi ... æruverðugum vitugum vinum og velgjörðarmönnum, meir til gamans enn gagns í góðri meiningu, undir rós og rótum vidar Arnarbælis sendi og skrifaði.“
Skrifað eftir 1700.
Einnig annarra þinga, formáli
Skrifað um 1720.
„Discursus oppositivus eður gagnstæð yfirferð Lögréttunnar Dómtitils sem gengið hefur á Alþingi 1564 og kendur er Stóri Dómur. Forsoktum og ljúfum lesara segist vinveitt heilsan með góðvilja“
Skrifað 1700.
„Paralipa ... eður úrkast Stóradóms sett til viðurauka að disputera um undir tíðinni “
Aftast er epigramma, sem byrjar svo: „Keim mikill kvenna dómur“.
Sama hönd sem 8.
Með sömu hendi sem 7 og 10.
Pappír.
Fremst er yngra titilblað.
Ísland, 17. og 18. öld.
Úr safni Hannesar biskups.
Á blaði 113v stendur: „Þessa bók á ég Magnús Jónsson meh.“
Á blaði 226r utanmáls stendur: „Eftir gömlum pappírs blöðum frá Watnshorni. Þetta er með hönd Assessors Árna Magnússonar“.
Guðrún Laufey Guðmundsdóttir frumskráði, 1. nóvember 2019 ;
Skráning Páls Eggerts Ólasonar á handritinu er aðgengileg í ritinu Skrá um handritasöfn Landsbókasafnsins, 1. bindi , bls. 127-128.