„Þáttur af Þorsteini stangarhögg og Bjarna á Hofi“
„Maður hét Þórarinn og bjó í Suðnudal [!] …“
„… Og lúkum vér hér þessum þætti.“
„Þáttur af Gunnari Þiðrandabana“
„Þorgrímur hét maður og var kallaður þrumur …“
„… var hann í Noregi til elliævi sinnar.“
Og lúkum vér hér þessum þætti af Gunnari Þiðrandabana.
„Hér byrjast saga af Gunnari Keldugnúpsfífli“
„Þorgrímur hét maður, hann bjó á þeim bæ …“
„… og þóttu allir miklir fyrir sér.“
og lýkur hér sögu af Gunnari Keldugnúpsfífli.
Handritið hefur verið blaðmerkt síðar með blýanti, 1-17. Aftasta blaðið er ómerkt.
Tvö kver.
Með hendi Ólafs Gíslasonar á Hofi í Vopnafirði, fljótaskrift.
Band frá mars 1976 (217 mm x 187 mm x 11 mm). Pappaspjöld klædd fínofnum líndúk. Grófari dúkur á kili og hornum. Saumað á móttök. Saurblöð tilheyra bandi.
Handritið liggur í öskju ásamt eldra bandi.
Eldra pappaband frá árunum 1772-1780. Safnmark og titlar skrifaðir framan á kápu. Blár safnmarksmiði á kili.
Árni Magnússon fékk handritið hjá séra Ólafi Gíslasyni á Hofi í Vopnafirði (sjá seðil).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 1. apríl 1977.
Viðgert og bundið af Birgitte Dall í mars 1976.
Bundið af Matthias Larsen Bloch á árunum 1772-1780.