„nu vardar ei þott sa seyder“
„tiltekist se favyslega, einfalldliga“
Ekki er um samfelldan texta að ræða, heldur virðast hér vera sjálfstæðar setningar eða textabrot. Óvíst er hvort nokkurt þeirra er í reynd úr Lárentíus sögu, þrátt fyrir titil á titilsíðu.
„Or Sogu Larentii Biskups“
„Þad giordizt til tidinda a jslande ad elldur kom vpp vr heklu“
„or lofte ofan kom elldur sa“
Hluti af sögunni.
Tvinn (2 blöð).
Einhvern tíma hefur tvinnið legið margsamanbrotið.
Ein hönd.
Benedikt Pétursson.
Band frá mars 1966 (218 mm x 187 mm x 3 mm). Pappakápa. Saumað á móttök. Handritið liggur í öskju með AM 406 a II 1 4to - AM 406 a II 4 4to.
Fastur seðill (164 mm x 103 mm)fremst með hendi Árna Magnússonar: „Þetta sýnist mér vera hönd síra Benedikts á Hesti, id est sama og á Eyrbyggju 8vo.“ Seðillinn er í reynd tvinn og hefur Árni einungis skrifað á fremsta blaðið.
Skrifað af séra Benedikt Péturssyni á Hesti (sbr. seðil), sennilega á árunum 1660-1700. Kålund tímasetur handritið til 17. aldar ( Katalog (I) 1889:608 ).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 25. júlí 1973.
Viðgert og bundið í Kaupmannahöfn í mars 1966. Eldra band fylgdi ekki með, enda óvíst að þau handrit sem nú liggja saman í öskju merktri AM 406 a II 4to hafi áður verið saman í bandi.