ritstjóri : Magnús Ólafsson;
Handritið endar óheilt í miðri dæmisögu 62 á blaði 24v. Í handritið vantar frá miðri dæmisögu 62-67, annan part (kenningar og heiti) og eftirmála Magnúsar Ólafssonar (sbr. Faulkes 1979:34 ). Í Laufás-Eddu er sögnum Snorra-Eddu safnað í kafla sem Magnús Ólafsson nefndi Apologus eða dæmisögur. Heitum og kenningum í Skáldskaparmálum og þulum Snorra-Eddu er raðað í stafrófsröð eftir merkingu. Í þessu handriti er stuttur formáli Magnúsar, Hvað er Edda.
„Hvað er Edda“
„Edda er ein íþrótt af forndiktuðum fróðra manna dæmisögum“
„Edo eg yrki og dikta.“
„Partar Eddu eru tveir; dæmisögur og kenningar.“
„Fyrri partur þessara dæmisagna“
„er allir vildu henda, þá skiptust“
Niðurlag er óheilt.
Frá höfundi til Arngríms Jónssonar. Einnig er hér vísa Magnúsar um vetrarfar 1610 (Snák nauðar). Á blaði 26v eru dagsetningar og undirskrift Magnúsar Ólafssonar: Audkulæ 4 idus Martii A 1609 M … | Olai f.
Fyrir neðan er ritaður texti á latínu:Cvod (?) jam addam non occurit.
Fyrir neðan er ritaður texti á latínu:et iterum vale.
Til hliðar við vísuna stendur [..] Magnús, anno 1610. Um vetrarfar. Á blaðinu er meira efni bæði á latínu (sbr. þrjár línur á latínu, lóðrétt á texta vísu Magnúsar) og íslensku (sbr. vísa, Þess sit eg þægst, rituð lóðrétt; sjá blað 26v). Tvennt má nefna enn: vísu sem rituð er neðarlega hægra megin á blaðið og skerta línu á latínu neðst á blaðinu (sjá blað 26v).
Fimm kver.
Pappaband (208 null x 167 null x 7 null).
Blár safnmarksmiði á kili.
Handritið er í brúnni strigaklæddri öskju; safnmark og númer eru með gylltum stöfum á kili.
Tveir seðlar með hendi Árna Magnússonar:
Handritið er skrifað á Íslandi og er eiginhandarrit Magnúsar Ólafssonar, skrifað að Auðkúlu árið 1609, fyrir Arngrím Jónsson (sjá blað 26v).
Magnús sendi Arngrími Jónssyni handritið 1609. Árni Magnússon fékk það frá Jóni Steinssyni Bergmann í Kaupmannahöfn (sbr. seðil).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 5. apríl 1978.
Viðgert af Birgitte Dall í mars 1964.