Í þessu handriti er texti allrar Laufás-Eddu, runninn frá báðum gerðum hennar og útgáfu Resens 1665 ( Faulkes 1979:117-118 ). Uppskrift eftir þessu handriti er í AM 751 4to (sbr. seðil meðfylgjandi því handriti).
„2. kapituli“
„Gylfi var maður vitur og fjölkunnugur …“
„… sem læra má í hinum seinna parti þessarar bókar.“
Fyrsti partur Eddu er 71 kafli. Á eftir formálanum koma kaflar 2-71. Kafli 60 kemur á undan köflum 57-59.
„Fé og fjörvi/ rændi fyrða kind …“
„… fyr einni konu / hún var þeim.“
„Annar partur Eddu“
„Í hinum fyrsta partinum voru ritaðar þær frásögur …“
„Nöfn ásanna“
„1.Yggur, 2. Þór, 3. Yngvi …“
„… lyng og eng sævar.“
„Hér eftir skrifast bragarhættir“
„Hvað er setning háttanna …“
„… hnigu margir.“
Í Katalog II 1889:176 (nr. 1866) segir Kålund að blað 60 sé óskrifað blað sem á hafi verið límdir blaðbútar; annars vegar hefur blaðbútur með sex síðustu línum Háttatals verið límdur á rektó-hlið blaðsins; aftan á honum eru einnig sex skrifaðar línur. Samkvæmt síðari blaðmerkingu telst búturinn blað 60 og auða blaðið telst 60bis. Blaðbúturinn á versó-hliðinni telst seðill (sjá Fylgigögn).
Tíu kver.
Band (218 null x 195 null x 23 null) er frá 1973.
Spjöld eru klædd fínofnum striga, grófari strigi er á kili og hornum.
Ný saurblöð; eitt hvoru megin.
Kver eru saumuð á móttök.
Handritið liggur í brúnni strigaklæddri öskju ásamt eldra bandi.
Á kjölinn er prentað með gylltum stöfum, safnmark og númer handrits í handritaskrá.
Eldra band (219 null x 170 null x 12 null) er frá árunum 1772-1780.
Pappaspjöld eru klædd handunnum pappír. Blár safnmarksmiði er á kili.
Alls eru fjórir fastir seðlar og einn laus. Tveir fastir seðlar með hendi Árna Magnússonar eru á milli fremra saurblaðs og blaðs 1r:
Handritið er skrifað á Íslandi af Jóni Snorrasyni prentara, þegar hann var á Hólum, eftir tveimur lösnum pappírskverum sem honum var sagt að væru í eigu Páls Pálssonar, sem þá var á Stórahóli (sbr. seðil við AM 751 4to). Handritið er tímasett til síðari hluta 17. aldar ( Katalog (II) 1889:176 ).
Handritið hefur verið í eigu skrifarans, Jóns Snorrasonar, en Árni Magnússon hefur fengið það árið 1711 (sbr. seðil)
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 7. maí 1976.
Viðgert og bundið af Birgitte Dall í ágúst 1973.