„Sagan af Mírmant jarli Hermannssyni og Sesselju hinni vænu“
„Á dögum Klements páfa í Róm réð fyrir Frakklandi kóngur sá er Hlöðver hét …“
„… og endar svo þessi saga af Mírmant jarli og Sesselju hinni vænu.“
„Sagan af Rígabal kóngi Iberussyni“
„Fyrir Armenía réði sá kóngur forðum er Iberus hét …“
„… og endar hér svo sagan af Rígabal kóngi og Alkanus fóstbróður hans.“
„Sagan af Faustus og Ermenu“
„Það var á dögum Pólikarpus hins sterka að fyrir Morlandi réði …“
„… og endar svo söguna af Faustus og Ermenu.“
„Sagan af Friðþjófi frækna“
„Svo byrjar þessa sögu að Beli hét kóngur …“
„… og endar hér nú sögu af Friðþjófi frækna.“
„Hvítadal 29. mars 1872. Guðbrandur Sturlaugsson. Sagan af Friðþjófi frækna er með ágætustu fornsögum og eru miklar líkur til að hún sé sönn saga. Hefur Friðþjófur verið með ágætustu mönnum í þessum sið og hið merkilegasta göfugmenni.“
„Sagan af Natoni persíska“
„Fyrir Persíalandi réði konungar sá er Sáar hét …“
„… endar hér svo söguna af Natoni Persakonungi og Florídá drottningu.“
„Endað þann 4. apríl 1782.“
Á bl. 112 eru athugasemdir skrifara um Natons sögu, Adóníus sögu og Hektors sögu.
„Sagan af Addóníusi kóngi, Marsilíus kóngi og báðum Konstantínusum“
„Það er lesið í fræðibókum fyrri aldar manna að eftir Nóaflóð …“
„… og lúkum vér hér sögunni af Addóníus kóngi.“
„Enduð á Hvítadal á sumardaginn fyrsta árið 1872 af Guðbr. Sturlaugssyni.“
„Hér skrifast sagan af Hektori og köppum hans“
„Eftir niðurbrot Trojuborgar þá er Grikkir höfðu hana unnið …“
„… og lúkum vér svo sögunni af Hektori og köppum hans.“
„Enduð á Hvítadal 28. nóvember 1872.“
„Sagan af Marroni sterka“
„Androníkus er maður nefndur …“
„… og endar þannig sagan af Marroni sterka.“
„Sagan af Natoni persíska“
„Fyrir Persíalandi réði sá kóngur er Sóan hét …“
„… hafði hann í hendi sér viðar …“
Aðeins upphaf sögunnar. Efst á bl. 237v: Á þessari bók eru nokkrar sögur og er sagan af Friðþjófi langbest af þeim öllum.
Blaðsíðumerkt af skrifara 1-380.
Eindálka.
Leturflötur er 165 mm x 135 mm.
Línufjöldi c. 22-24.
Strikað fyrir leturfleti með blýanti að neðri spássíu undantekinni.
Með hendi Guðbrands Sturlaugssonar í Hvítadal, snarhönd.
Band (207 mm x 178 mm x 40 mm). Hörð pappaspjöld klædd brúnleitur marmarapappír. Brúnt leður á kili og hornum. Gilling á kili, munstur og Sögubók þversum. Saurbl. og spjaldblöð græn að lit. Saumað með hamptaumi.
Handritið var skrifað á Íslandi 1852.
Skrifari hefur merkt sér handritið með stimpli á bl. 1r: G. Sturlaugsson.
Frá erfingjum Jóns M. Samsonarsonar.
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi fékk handritið, ásamt fleiri handritum, afhent til varðveislu 1. október 2014.
ÞS skráði í nóvember og desember 2018.