„Mærþallar Saga“
Sagan er skrifuð upp eftir þessu handriti í Lbs 533 4to.
„Einn hertugi var sá sem átti eina unga frú …“
„… og endar hér Mærþallar sögu.“
Sagan er prentuð eftir þessu handriti í Íslenzkum þjóðsögum II, s. 424-427.
Jón Þorkelsson Om Digtningen på Island, s. 209.
„Kvæði af Salaría“
„Heim í kóngs eins herra borg / haldin var með prýði …“
„Salaría var sæmdar frú, / sú var ein eg segi, / hreina trú við herrann brá hún eigi.“
„… við herrann brá hún eigi.“
Blaðmerkt 1-7 með rauðu bleki, líklega af Kålund.
Eitt kver (bl. 1–8, 4 tvinn).
Eindálka.
Leturflötur er 130-135 mm x 90 mm.
Línufjöldi er 23-25.
Víða strikað undir orð og setningar með blýanti.
Blekklessur víða.
Óþekktur skrifari, fljótaskrift.
Band frá árunum 1772-1780 (160 mm x 110 mm x 4 mm). Pappaspjöld og kjölur klædd handunnum pappír. Efnisyfirlit og safnmark framan á kápu. Blár safnmarksmiði á kili. Á spjaldblöðum sést spegilmynd af prentuðu máli.
Handritið er tímasett til um 1700 í Katalog I , bls. 770.
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 20. desember 1983.