„Sa hiet Teitur Er Skalholt bigde first“
„þa huorke erfa biskupa nie abota eda | Abbadyser, helldur kirkia og abbadyser“
Bl. 26 og 50 auð.
„Um Biskupana Stepan Og Augmund Palsson | vr Annalum Biorns Jonssonar | A Skardsa“
„A dogumm biskups Stepanar“
„Stepane Hallkelssyne a Stad j Grynda|vÿk“
Hér er fjallað um Skálholtsbiskupa frá Ísleifi til Jóns Vídalíns (1056-1703).
Bl. 68v, 76, 94v, 95-96 auð.
„1705. Reiste Arne Magnusson“
„1708. Þormodur Torfason var i Kaupenhafn.“
Greinarnar fjalla allar um Árna Magnússon, Magnús Sigurðsson í Bræðratungu og Þormóð Torfason.
Bl. 218v autt.
„Registrann | Þeirra Bıskupa sem Verid Hafa | yfuer Hola biskupsdæme … Samanskrifuad Epter Firre All|da frodleiks Manna Annalum | Einkum Biorns Jonssonar A Skards“
„Anno 1106 a 26 are Biskupsd|oms Gißura“
„huar af hann do | nockrum dogumm sydar“
Hér er fjallað um Hólabiskupa frá Jóni Ögmundarsyni til Björns Þorleifssonar (1106-1700). Umfjöllunin byggir einkum á annálum Björns á Skarðsá.
Bl. 324v og 325 auð.
„Hungurvaka“
„Bækling þennan kalla eg Hunguruoku“
„vid Ohlydna menn og Ranglata“
Aftan við er sama athugasemd og Þórður Jónsson gerði í AM 408 e 4to (enda eru þessi handrit náskyld ( Jón Helgason 1938:47 ), um frásagnir sem hann hugðist láta fylgja í kjölfar Hungurvöku, en þær eru frá Jóni Eggertssyni og Birni á Skarðsá. Þann texta hefur Magnús Magnússon ekki skráð, en níu blöð eru auð til marks um ætlun hans.
Bl. 343-351 auð.
„Registur yfuer Þessa Bok | Viduykiande Skalhollts Og Hol | biskupum og þeirra Stiornun“
„Nær Sklholt bygdist“
„1699 dottur biskups Jons Vigfussonar - 216“
Á bl. 363r hefst umfjöllunin um Hólabiskupa og þar er þessi fyrirsögn: Registrann Þeirra biskupa | sem verid hafa A Holum.
Bl. 367r autt.
Blað 367v er viðbót með hendi skrifara. Hér eru annálsgreinar sem ná yfir árin 1667-1670 og hefur skrifari ætlað þeim stað strax á eftir umfjölluninni um Gísla Þorláksson biskup á bl. 366r, enda er nafn hans notað sem fyrirsögn á þessa viðbót.
Blaðmerkt 2-354 (2r-356r). Á stöku stað hefur verið farið ofan í blaðtöl, einkum til að skýra þau, en einnig kemur fyrir að blaðtal vantar og þá er því bætt við. Á nokkrum stöðum hefur skrifari tví- og jafnvel þrítekið sama blaðtalið og þá hefur e-r jafnvel bætt því númeri sem vantar, við það sem fyrir er: 320-21 og 336-37, eða skrifað a, bis eða ter: 1bis, 233a, 233bis, 279bis, 279ter og 301bis. Sá hinn sami heldur síðan blaðmerkingunni áfram: 355-365 (357r-367r).
Fimmtíu kver og tvö stök blöð:
Ein hönd.
Magnús Magnússon.
Bl. 329r og 334r: Upphafsstafir með mannamynd.
Bl. 219r, 234r, 241r, 336v og 358r: Upphafsstafir ögn skreyttir.
Titlar skrifaðir með ögn stærra letri.
Upphöf kafla skrifuð með ögn stærra letri.
Bl. 1r: Rammi utan um titilsíðu.
Tréspjöld og kjölur klædd skrautþrykktu kálfskinni með tveimur spennum. Kjölur er upphleyptur, en efst á hann er skrifað safnmarkið og þar fyrir neðan eitthvað sem orðið er býsna máð. Ný spjaldblöð og saurblöð að framan og aftan. Á fremra spjaldblað hefur verið límt rifrildi úr skrifuðu blaði. Handritið er í öskju.
Skrifað af Magnúsi Magnússyni sýslumanni á árunum 1700-1704 ( Jón Helgason 1938:47 , bl. 322v (annálsgrein frá 1700) og að Magnús lést árið 1704).
Árni Magnússon fékk handritið árið 1710 frá Þorbjörgu Sigurðardóttur á Auðkúlu í Arnarfirði. Eiginmaður Þorbjargar, Torfi Magnússon, átti handritið 3. júní 1706, en hann keypti það af Jóni Magnússyni, syni skrifarans (sbr. gamalt spjald- og saurblað).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 29. janúar 1975.
Birgitte Dall gerði við handritið og hefti það að nýju og skipti um spjald- og saurblöð í júlí 1968.
Svart-hvítar ljósmyndir á Det Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn.