Texti ritaður með rauðum lit er víða nánast horfinn (sjá nánar í ástandslýsingu handrits).
„Pín skal ba[…] hvert er borið verður …“
„… hálft ker en hálft […]“
Blaðsíðumerkt (síðar); yfirleitt á öðru hverju blaði (rektohlið), sbr. 1, 3, 5, 7…. 259, 261, 263, 265 og 266 (síðasta blað er síðumerkt beggja vegna); ýmist eru blaðsíður merktar í hægra horn efst eða neðst í hægra horn (sjá t.d. bls. 201-211 eða blöð 101r-106r).
Nítján kver.
Blað 14 er uppskafningur en þar má sjá leifar af eldri skrift sem skafin hefur verið burt.
Blöð 93r-111v eru einnig uppskafningar. Á blöðum 104 og 111, sem ekki hafa verið skrifuð á ný má nokkuð greinilega sjá merki um upprunalegu skriftina.
Forvörsluband (167 null x 151 null x 75 null).
Spjöld eru klædd fínofnum striga. Horn og kjölur klædd skinni, saumað á móttök.
Eldra band, fylgir með í öskju (178 null x 140 null x 70 null).
Pappír með marmaramynstri er á kápuspjöldum; skinn á hornum og kili. Blár safnmarksmiði er á kili.
Handritið er skrifað á Íslandi.
Meginhluti þess (blöð 1r-13v, 21r-85v, 89r-92v og 112r-133v) er tímasettur á bilinu ca 1525-1550 (sbr. ONPRegistre , bls. 445), en til loka 15. aldar í Katalog I , bls. 431. Handritið er að hluta til uppskafningur. Á blöðum 93r-111v var áður Ragnars saga loðbrókar (brot), sem skrifuð var á 15. öld en skafin upp og skrifuð á ný ca 1600 (sbr. ONPRegistre , bls. 445 og Katalog I , bls. 432).
Árni Magnússon fékk handritið frá Bjarna Sigurðssyni á Heynesi árið 1709 (sbr. seðla).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 6. maí 1997.
Viðgert í Kaupmannahöfn í febrúar 1973 til mars 1974. Nákvæm lýsing á ljósmyndun og viðgerð fylgdi ásamt lýsingu á kveraskiptingu.
Handritið var nýinnbundið þegar það var skráð í spjaldaskrá á Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi (án dags.). Gamalt band fylgdi.