Manuscript Detail

Tveir seðlar með hendi Árna Magnússonar:

• Kvartótvíblöðungur fremst (182 mm x 154 mm) með nákvæmu efnisyfirliti: “H.3. er í 4to mér fengin af síra Einari Nikulássyni á Skinnastöðum (til forna hefi ég sömu bók til láns haft af Herra Einari Þorsteinssyni). Þar er á: 1. Jónsbók. [Þar eru í textanum réttarbætur álíka og í þeirri prentaðri]. 2. R(éttar]b. Eiríks konungs. Þorlákur lögmaður kom til vor. 2. R(éttar]b. Hákonar konungs í fyrstu þau mál sem lögmenn og sýslumenn fá ei yfirtekið. Dat. Björgvin iii. nóttum fyrir Bótólfsvöku. Anno regni xv. 4. Um manneldi og lag á aðskiljanlegri vöru og þar hjá formúla juridica um að lög bjóða önnur. 5. Þenna[?] sátt hæfir sýslumönnum. 6. Ef þú vilt vita hvar dómum skal vægja. 7. Magnúsar konungs (Eiríkssonar) bréf, um kóngssekt á akri og tíundar málum. Anno regni 34 id est 1353. 8. Það er okur ef menn byggja dautt fé. (Stendur hér samantekt). 9. Um rétt Noregsmanna á Íslandi og Íslendinga í Noregi. Byrjast: Í þenna tíma urðu eigi ásáttir. 10. Hylling Íslendinga, útgefin til Hákonar Noregs kóngs. 11. Recensius nokkurra casuum >Juridicorum, hvar einseiði gildir. Incipit: Eftir gögnum og vitnum. 12. Leyfi Vilhjálms kardinála um vinnu á helgum tíðum (eins og þau almennilega epitomeruð finnast í Kristinrétti yngra). 13. Formulæ variæ Juridicæ sine ulla disctintione ubinvicem. 14. Kristinréttur hinn yngri. (Maximi momenti varias lectiones, ex eo annotatas habeo in margine alterius exemplaris. habeo etiam exscriptum). 15. Eilifi Archiepiscopi Nidrosiensis prolixim statutum, confirmatum per Johannem episcopi Scalholtensis. 16. Statutum Magni Episcopi Scalholtensis. 17. Statutum Arnoris Episcopi Scalholtensis qvo Magni Episcopi constitutionem in limine confirmat. 18. Klerkum öllum er fastlega fyrirboðið. (Pertinet ad statutum Eilifi Archiepiscopi Superius). 19. Eilifi Archiepiscopi Nodrosiensis et suffragameorum ajus statutum breve, promulgatum Bergis 1320. 20. Hyrdi[?] Episcopi Scalholtensis statutum 1359. 21. Johannis Episcopi Scalholtensis statutum In crastino Jacobi, cujus ultima de puerperis agunt. 22. Johannis >III>. Episcopi Scalholtensis statutum, simile priori. Incipit: Þessa articulos skipaði. 23. Johannis Episcopi rescriptum de casibus qvibus ipso facto excommunicationem qvis incurrit. Cum annexo statuto qvod incipit: Eindagi (er) á ljóstollum. Et alias petro Episcopo Holensi adscribi solet. 24. Hyrdi[?] Episcopi Scalhollt constitutio data 1354. 25. Johannis Archiepiscopi Nodrosiensis et suffragameorum statutum [videtur esse pars Concilii Bergensis 1280. 26. Extractum ex Constitutionibus Cardinalis Vilhelmi, Episcopi Sabinensis, in Norvegia promulgatis. Atqve hic est finis. Initio et huc usqve una eademqve manu exaratus est, illuque non usqveqvaqve nitida, nec admodum deformi. Qvantum ad textum hujus codicis, ille non raro vitiosus est, non saltem in verbis sed et in sententiis. Et qvod Jonsbok attinet, illius textus inter corectissimos certe non est. Nec raro similior recentioribus libris, qvam us qvi remotiorem antiqvitatem præ se ferunt. Interdum etiam manifeste vitiosus deprehenditur. Antiqvitatem codicis scriptura illins monstrat, qvæ talis est., hér. þér sæpius. alias enn Sæpe e more veterum sine præfixio .i. habet sig. þig. segir. dregið., ubi veters dregið: haustið. smiðað ubi veters it.at. sæpe enn t. finale observerat. profuonum pro profunum myskunn pro miskunn. Wær cum V ducplici, ubi veters vær habent. liggur. áður klaustur. kemur. bálkur. rýfur. Peturs ubi veteres perpetuo liggr etc, sæpe ta et innumera alia] men r finale more vetusto habet. contra nockr habet, ubi veteres nockurr scriberent. Sic pro stefnur, qvod veteres habent, codex hic ce stefnur repræsentat. pro salir (animæ) 0000000000000000000000000000000000000000000 sunt tina folia pergamena, diversa manu exarata, continentia: 1. Þennan hátt hefur sýslumönnum og lögmönnum. 2. Hákonar konungs bréf um hver Kristinrétti ganga skal. 3. R[éttar]bót Hákonar konungs um félagsgjörð. og 4. nokkuð framan af statuto Wilhelmi sabinensis um helgra daga verka leyfi í |Noregi. vantar /ar aptanvid og svo endast bókin öldungis. Þessi tvö blöð sýnast að vera álíka gömul og bókin sjálf. Þó nokkru yngri skrifuð (sem sýnist) seint í seculo 15. Þar finnst í : bændur. fellur. né. hér. vér. fé. og. ei. (pro eigi) eftir. Á bókarinnar spássíu er skrifað í einum stað: Nikulás Einarsson á þessa lögbók með réttu, því að faðir minn gaf mér hana anno MDCX. Á saurblöðum fyrir framan og aftan stendur Hafrafellstungu kirkjumáldaga.”
• Smáseðill (96 mm x 74 mm) með lesháttum eða styttingum úr handritinu.