„Eddan“
„Almáttugur Guð skapaði ...“
„... eru gefin en þessar.“
Inngangur: „Íþrótt af forndiktuðum fróðra | manna dæmisögum og margfundnum heitum hlutna krenndri nor- | rænan skáldskap fyrir alþýðu mik kveðinn, enn fyrir vitrum mönnum lít - | kveðinn, að yrkja setja og semja: hvort íþrótt sem ei þrjótandi vatns brunnar | færir fornar kenningar og fæðir á nýjar til kveðskaparins öllum merkis skál- | dum er hana vilja með iðni grunda og gieguð(!) rétti við hafa | hvar af hún einnin sitt nafn hlotið hefur því Edda dregst | af orði latínsku Edo eg irki eður dikta.“
„Gylfi kóngur réði þar löndum ...“
„... tyrkir voru hans hinir mestu óvinir.“
„Einn maður er nefndur Ægir ...“
„... drengir heita vaskir menn og batnandi.“
Einar G. Pétursson (1998), Eddurit Jóns Guðmundssonar lærða : Þættir úr fræðasögu 17. aldar, I, s. 238.
Faulkes, A. (1979), Two versions of Snorra Edda. Edda Magnúsar Ólafssonar (Laufás Edda), I, s. 126-127.
Sveinbjörn Egilsson (1848), Edda Snorra Sturlusonar: Edda Snorronis Sturlæi, III, s. CI.
Blað í minna broti, snýr til hliðar, öðrum megin er brot úr ljóði um Eddu, hinum megin brot úr bréfi með undirskrift „Þ. Marcusson“.
Blaðmerkingar með blýanti á neðri hluta rektósíðna 1-86.
Óþekktur skrifari, fljótaskrift.
Skrautbekkir, blár bl. 1v og dökkur og ljós 2r.
Upphafstafur skreyttur, bl. 2r.
Flúraðir upphafstafir hvers kafla, sjá bl. 2r, 3r, 6v, 10v, 13v, 16r, 19v, 20v, 23v-24r, 26r, 26v-27r, 30r, 31r, 32r, 33r, 36r, 37r, 37v-38r, 38v-39r, 39v-40r, 41v-42r, 44r, 46v, 47v, 48v, 49v, 51r, 52v, 52v, 55r, 57r, 59v-60r, 62r. Annars staðar eru þeir minna flúraðir.
Upphafstafir með andlitinum, sjá bl. 4r, 54v, 57v.
Skrautritaðar fyrirsagnir, sjá bl. 2r.
Stöku stað flúr í kringum griporð, sjá bl. 7r, 42r.
Letur sem er frábrugðið letri í megintexta, er á ýmsum stöðum, sjá bl. 41r
Skreyting á spássíu, bl. 42v.
Upprunalegt band frá 17. öld (200 mm x 154 mm x 25 mm).
Bókaspjöld klædd blindþrykktu brúnu leðri, upphleyptur kjölur, horn úr málmi og tvær spennslur. Saurblöð fylgja kápu.Handritið er í nýlegri öskju (212 mm x 172 mm x 40 mm). Límmiðar á kili og framan á með safnmarki og merki Árnastofnunar.
Með handritinu fylgir lítill brúnn merkimiði frá Safni Konunglega bókasafnsins í Kaupmannahöfn. Á honum stendur: „Håndskr. Afd. | Ny kgl. S. | 1878 b | 4°“
Handritið er skrifað á Íslandi og er tímasett til 17. aldar í Katalog over de oldnorsk-islandske håndskrifte, nr. 789.
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 22. október 1986.
Áður í safni Konunglega bókasafnsins í Kaupmannahöfn.
MJG skráði handritið samkvæmt TEI P5 reglum 1. nóvember 2023 ; fór yfir skráningu 18. janúar 2024.
Skráning Kristian Kålunds á handritinu er aðgengileg á Katalog over de oldnorsk-islandske Håndskrifter i Det store kongelige Bibliotek og i Universitetsbiblioteket, bls. 256-257.