Réttarbætur konunganna Eiríks, Hákonar og Magnúsar.
„Hinn nýi kristinréttr Íslendinga“
Óheill. Vantar aftan af. Fyrirsögn er neðst á bl. 128v.
Með endurbótum Odds Einarssonar biskups.
Vantar aftan af. Um bannfæringu úr statútum Jóns biskups í Skálholti 1345.
Blöð vantar í handritið.
Upphafsstafir rauðir, bláir, grænir eða í ýmsum litum.
Rauðar fyrirsagnir.
Bl. 58-59 og 62-63 innskotsblöð frá 17. öld.
Handritið er tímasett um 1470 (sjá ONPRegistre , bls. 465), en til 15. aldar í Katalog II , bls. 351.
Árni Magnússon fékk handritið frá Jóni Vídalín biskupi, sem hafði fengið það í umboði Gríms Magnússonar, en átt hafði Magnús Gíslason, faðir Gríms. Handritið átti áður Bárður Gíslason í Vatnsdal, að sögn Páls Vídalíns lögmanns, sem hefur þetta eftir Gísla Magnússyni, Jóni Jónssyni í Laugardalshólum og Magnúsi Gíslasyni sjálfum (sjá seðil).
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 15. október 1975.
Tekið eftir Katalog II , bls. 351-352 (nr. 2236). Kålund gekk frá handritinu til skráningar 22. desember 1909. ÞS skráði 7. janúar 2002.
Svart-hvítar ljósmyndir á Det Arnamagnæanske Institut í Kaupmannahöfn.