„Sögu af Grími Skeljungsbana sagði Guðmundur Snorrason, vinnumaður Gísla Eiríkssonar á Silfrastöðum í Skagafirði, svo sem eftir fylgir“
„Á þeim bæ er Kot heitir í Norðurárdal …“
„… sagði hann hafa aftur til Íslands komið, eða eigi.“
„Söguna sagðist hann hafa heyrt lesna þá hann var ungur piltur með móður sinni.“
Sagan er prentuð eftir handritinu í: Íslenzkum þjóðsögum og æfintýrum I, bls. 245-247, Íslenzkum þjóðsögum og ævintýrum I, bls. 237-238.
Blaðmerkt með rauðu bleki.
Tvö tvinn.
Eindálka.
Leturflötur er ca 155 mm x 115 mm.
Línufjöldi 17-18.
Óþekktur skrifari, fljótaskrift.
Neðst á bl. 3v hefur Árni Magnússon skrifað: Þetta fyrrskrifað communiceraði mér Jón sálugi Eggertsson, í Kaupenhafn: og er þetta framanskrifað ritað eftir hans eigin hendi. - Árni Magnússon.
Á bl. 4r hefur Árni Magnússon skrifað, og merkir inn á undan skrifaraklausu: Það mun misminni verið hafa eða missögn. Hann mun hafa heyrt þetta svo sagt, skrifuð mun þessi relation aldrei verið hafa.
Band frá árunum 1772-1780 (215 mm x 170 mm x 4 mm). Pappaspjöld klædd handunnum pappír. Spjaldblöð úr prentaðri bók. Safnmark og titill skrifað framan á kápu. Blár safnmarksmiði á kili.
Handritið var skrifað á Íslandi. Það er tímasett til upphafs 18. aldar í Katalog I , bls. 731.
Stofnun Árna Magnússonar á Íslandi tók við handritinu 3. júní 1976.