Spámaður, þulur og gátur. Líka ein hrakningsríma
„Hins engelska þýðara athugsemd“
„Frumritið eftir hverju það sem hér kemur fyrir …“
„… Vertu ánægður með þína núverandi lukku“
Meðal efnis eru reglur fyrir hvernig spyrja á (blöð 2v-5r), spádómstafla (blöð 5r-6v) og spádómar merktir í röð frá Á-Q (blöð 7r-22v).
„Gáta.“
„Fór ég eitt sinn á fiskum víða …“
„… sá er þuluna saman hnýtti og sínum líkum sendir að ráða“
Fyrsta gáta er ekki númeruð í handriti.
„2. gáta“
„Hvert er það fangafar …“
„… hvað svoddan allt þýðir, þá muntu kanna hylli manna.“
„3. gáta“
„Hver er sá aldingarður …“
„… 4 hreiður og í hverju hreiðri 7 fuglar og heita sitt hver.“
„Brot úr þulunni um Jón mannorðsþjóf.“
„Getinn af níðskældum pokapresti …“
„…í þetta sinn, ekki fá menn fleira í fréttum af þér en síðar meira.“
„Þula“
„Kátt er um jólin, koma þau senn …“
„… ljóðin eru þrotin og lifið þið vel.“
Fyrsta þula er ónúmeruð í handriti.
„II. þula“
„Sat ég undir fiskahlaða …“
„… nema bógur og læri.“
„III. þula“
„Játa mín Táta …“
„… og þó er ekki hálftalið liðið hennar Tátu.“
„IIII. þula“
„Ríða, ríða ho ho, til vina landa …“
„… nú er nógur maturinn þegar stúlkan ríður.“
„V. þula“
„Gott er að ríða sandana mjúka, það gerir ekki hestana sjúka …“
„… nema bógur og læri.“
„VI. þula“
„Heyrði ég í hamrinum, hátt var látið …“
„… hef ég ekki hallast á hestinum og ríða verð ég þó.“
„VII. þula“
„Krummi fló kátur á sjó …“
„… og bamsaði við og sagði -líllíló.“
„VIII. þula“
„Konan gekk til kirkjudyra …“
„… með flauta kopp í hendi og fingur niðri þrjá.“
„IX. þula. Þórnaðarþula“
„Hlusti til mín fólk mitt …“
„… feitleik fallið höfuð úr tönn“
„X. þula“
„Grýla reið með garði, gekk með henni Varði …“
„… út svo trú ég að það færi.“
Á spássíu blaðs 40r stendurGrýla rétt hjá garði gekk / fyrr en mig varði o.s.frv.
„XI. þula“
„Krumminn á skjánum, kallar hann inn …“
„… Krumminn á skjánum, kallar hann inn.“
„XII. þula“
„Krumminn á skjá, skjá, skekur hann belti þrjá, þrjá …“
„… liggja ljótum hjá, hjá, leiðum krumma þá, þá.“
„XIII. þula“
„Oddur sá blessunar bræddur …“
„… hvar hann er staddur.“
„XIV. þula. Danslilja“
„Við í lund-lund fögrum eina stund …“
„… rjóður stundi, móð mundi, myndað yndi fljóð.“
„XV. þula. Klausturhjúin á Möðruvöllum 1739“
„Jón er títt um hús og haga, hjörð og annir bús að klaga …“
„… knörrinn Brakks með girðing staga. “
„XVI. þula. Lof letinnar.“
„Leti er landsins sæla …“
„… voldug vörn harmkvæla, væri hún djöflafæla.“
„XVII. þula. Aldarsumbl“
„Senn er öldin svella, sumbli farin að hella …“
„… hin hvella hennar styttist rella.“
„XVIII. Illmálug tunga“
„Málug tunga mæðir margan …“
„… þræðir heilög skrift það ræðir.“
„XIX. þula“
„Kom ég út og kerling leit ófrýna …“
„… fær hana aldrei litlu dóttur mína.“
„Grettir þótti gott óvætti að hitta …“
„… læt ég þér drjúgast dump, dragast um gump.“
„Viljirðu voga mump …“
„… læt ég þér drjúgast dump, dragast um gump.“
„Gátur“
„Sá ég sitja settan hal með sextán rósum, böndin þrjú á búki ljósum, bjargaði hann mér frá hungurs glósum …“
„… Tveir menn gengu á fjall og báru það á milli sín sem báðir hétu.“
24 gátur.
„Hrakningsríma Björns sál. Björnssonar árið 1858 “
„Dvínar njóla dagað er …“
„… sagna meiður mér, mærðar smið forláti.“
Ríman er hér 113 erindi; samkvæmt Rímnatali (bls. 251) er ríman sögð vera 104 erindi (sjá einnig SÁM-skrá).
Bók.
Pappír.
Handritið er hvorki blaðmerkt né blaðsíðumerkt í heild sinni.
Síðari tíma blaðsíðumerking er með 10 bls. millibili frá: 11, 21, 31, 41, 51, 61, 71, 81, 91, 101, 111. Bls. 45 og 97 eru tölusettar; strikað er yfir ranglega tölusettar síður: 101 (bls. 103), 111 (bls. 113) og 114 (bls. 116) og þar er fært inn rétt blaðsíðutal (116).
Átta kver.
Með einni hendi, skrifari óþekktur, snarhönd.
Titilsíða er skrautskrifuð og fyllt upp í stafi með rauðu bleki.
Fyrirsagnir eru með örlítið stærra letri en textinn almennt en í sama lit (blek: dökkgrátt eða svart).
Á blöðum 7-22 eru ritaðir upphafsstafir í stafrófsröð Á-Q; einn stafur á hverju blaði (Á: 7r og 7v; B: 8r og 8v, o.s.frv.)
Efst á titilsíðu er stimpill með skútu undir seglum, en undir stendur: Hermann S Jónsson. Þar ræðir trúlega um Hermann skipstjóra í Flatey (sbr. ópr. skrá SÁM).
Band (175 mm x 110 mm x 9 mm) er hugsanlega frá því um aldamótin 1900 eða frá upphafi 20. aldar. Kápuspjöld eru klædd marmarapappír; líndúkur er á kili og hornum. Pappír bókarinnar er blár nema sá pappír sem Hrakningsríman er skrifuð á en hún er skrifuð á ólitaðan pappír.
Handritið liggur í öskju með SÁM 39.
Handritið er skrifað á Íslandi um 1900 eða á 20. öld (sbr. ópr. skrá SÁM).
Líklegt er talið að handritið hafi verið í eigu Hermanns S. Jónssonar skipstjóra í Flatey (sbr. blað 1r), en ella er ferill þessa handrits ókunnur.
VH skráði handritið 18.-21. september 2008 og bætti við og lagfærði í september 2010, Jón Samsonarson skráði ca 1970 (sjá ópr. skrá SÁM).